Blame it on the audience

మ.కో. రాఘవా విను, ఛీత్కరించి పరాభవించిననూ విది
ల్చే ఘనుల్ మసలేరు మెండుగ చిత్రసీమన, మొండికే
సే ఘటాలయి, నాటు మాటలు చెత్త పాటలు గుప్పుతూ
లాఘవమ్ముగ ప్రేక్షకాదరణాభిమానములే కదా

తే.గీ. తమకు స్పూర్తినిచ్చునని కూతలను నేర్చి
తాము తీసిన చెత్త చిత్రవధలకు త
టాలున ఇతరులనిక బాధ్యులుగ నిల్పి
తప్పుకొందురు, తమ తప్పులొప్పలేక

Don? Don't!

ఉ. దండిగ డబ్బుచేసుకొని నవ్వుతు బాంకుకి పోవుటెంత బా
గుండు కదా? ఇలాంటి చిరుకోరికలుండని వారి జీవితాల్
దండగలవ్వవా? పొగిడి నాకుతు పెద్దల కాళ్ళనీడనే
పండగ చేసుకొన్న, భలె బాగుగ కోర్కెలు సాధ్యమవ్వవా?

====

ఉ. డాన్సులవీ అదో రకపు స్టైలు, అలాగని ఊరుకోని లా
రెన్సు ఎడాపెడా పటిమలేని కధాంశములెంచుకొన్ననూ
ఛాన్సులెలాగొలా దొరకసాగెను ప్రేక్షకమూకలో సినీ
ఫాన్సు మెదళ్ళమోదుటకు పైత్యపు దర్శకుడై తలెత్తగా (పాపము ప్రేక్షక ఖర్మకాలగా!)

నేను డాన్ చూడలేదు కాని స్టైల్ అనబడే చిత్రహింసకి మాత్రం గురయ్యాను.

ఇల్లు దొరికింది

చ. బడలిక లెక్కచేయక రమారమిగా పది బాడుగిళ్ళు చూ
సెడి పని పెట్టుకుంటి, నివసించుటకో కుదురైన చోటుకై
పడిపడి రైలు, టాక్సిలను పబ్లికు బస్సుల వాడుకొంచు నే
చెడతిరిగాక చిక్కెనొక సింగిలు యూనిటు త్యాంగుబారులో

ఆఫీసుకి, సంతలకి దగ్గరగా, సదుపాయాలన్ని అందుబాటులో ఉన్న (ఇదివరకటి ఇంటికన్నాకాస్త పెద్దదైన) ఇల్లు దొరకడం వల్ల నాకు ఓ పేధ్ధ పని పూర్తయ్యి గుండెలమీంచి బరువుదిగినట్టు అనిపిస్తోంది.

అమెరికా, ఉంటా మరిక.. - 3

సింగపురికి ఏ ఒడుదొడుకులూ లేకుండానే వచ్చి చేరాము..కొత్త (ప్ర)దేశం, కొత్త ఉద్యోగం.

చ. కుదురుగ కొత్తచోట పని కూర్చుని పొందికగా తలొంచి చే
సెదనని నే తలంచితిని సింగపురంబుకు వచ్చిచేరతూ
ఇదివరకున్న రాజసమదిక్కడ చేయుట సాధ్యమవ్వజా
లదని గ్రహించి తేరుకొన వ్రాయుట బ్లాగిక కష్టమవ్వదా?

వ్రాయడానికి మున్ముందు ఎంత సమయం దొరుకుతుందో సమయమే చెపుతుంది. ఐతే, సింగపూరు ఏర్పోర్టులో దిగి ఇమిగ్రేషన్ కౌంటర్ కి వచ్చేసరికి మాదగ్గర నా వీసా ఉందికానీ (ఇతరసగానికి కావలసిన పత్రాలు కంపెనీ వారు పంపకపోవడంవల్ల, నేనొకసారి అడిగినా అవసరమని చెప్పకపోవడంవల్ల) ఇతరసగానికి వీసా లేదు. అమెరికావారైతే అలాంటప్పుడు నవ్వుతూ గౌరవపూర్వకంగా 'సర్, మాడమ్' అంటు తిరుగు ప్రాయాణం పట్టిస్తారు, ఢోకా లేకుండా.

శా. సందేహంబొకటొచ్చె నాకు దిగగా ఛాంగీ ఎయిర్పోర్టులో
సందోహంబుగ వచ్చిపోవు జనులేసందర్భ ప్రాబల్యకం
బందైనా తమ వెంటలేవనినచో పాస్పోర్టు వీసాలు గో
విందాకొట్టు కదా ప్రయాణమునకై వెచ్చించు పైకంబటన్

కానీ సింగపూరు వాళ్ళు అలా కాదు, నేను అప్ప్లికేషను పంపించాను ఒకసారి సిస్టంలో చూడండి అని అడగగానే, కాసేపు ఆగమని, చూసి కనపడకపోయినా నాలుగు రోజులకని స్పెషల్ వీసా ఇచ్చారు. బ్రతుకు జీవుడా అనుకుని (రూలంటే గుడ్డిగా ఆచరించే అమెరికన్ ఏర్పోర్టులకి ఇమిగ్రేషన్ కీ దూరంగా వచ్చినందుకు ఆనందిస్తూ) బయట పడ్డాము.

ఆంగ్ల వృత్తం, Visa headache

ఆంగ్లంలో ఓ వృత్తం రాయడం కోసము నేను చేసిన ప్రయోగం ఇదిగో. కష్టపడితే పరభాషనే వరించే గణరీతులతో మన మాతృభాషని అలంకరింపజేయడం కష్టమంటారా?

శా. When I went to the Consulate for my Visa, the line there sna
kin-nice-and-soporific in a low key way to people-sittin
g-on-nice-and-heavily-cooled cushion, ignoring us all blithely in
Chennai's heat very humid weather, OH! simply belittled me!


గణాలు సరిగా పడాలంటే ఈ విధంగా చదువుకోమని మనవి.

శా. వెన్నైవెంటు ద కాన్సులేటు ఫరు మై వీసా, ద లైన్దేరు స్నే
కిన్నైసెండు సొపోరిఫిక్కు ఇనె లోకీ వే టు పీపుల్సిట్టిం
గొన్నైసెండు హెవీలి కూల్డు కుషనిగ్నోరింగసాల్ బ్లైత్లి ఇ
న్చెన్నైస్హీటు వెరీ హ్యుమిడ్డు వెదరోహ్! సింప్లీ బిలిట్టిల్డు మీ.

కనుక్కోండి చూద్దాం

ఈ క్రింది వాక్యంలో ఓ ప్రత్యేకత ఉంది, ఏంటది? కాస్త కలా-పోసన పెంచుకు చూడండి..

When I went to the Consulate for my Visa, the line there snakin-nice-and-soporific but low key way to people sitting-on-nice-and-heavily-cooled den, ignoring us-there in Chennai's-heat very humid weather-OH! simply belittled me!

అమెరికా, ఉంటా మరిక.. - 2

ఇది వరకే చెప్పానుగా, శాము మామకు త్వరలో టాటా చెప్పాలని నిర్ణయించుకున్నామని..

త. అగుదుమే మరి ఒంటివారము, అన్ని బాటలు కొత్తవై
మిగిలియున్నది ఒక్కవారము, వీడుకోలు సశేషమై
మిగుల ప్రీతుల మిత్రులందరి వీడిపోవుట భారమై
దిగులు చెందుట తథ్యమే. పయనించబూనితిమాశతో...

మ.కో. సింగపూరుకు ఐనవారికి చేరువై నివసించ కో
రంగనిర్వురి తల్లిదండ్రులు "రమ్ము దగ్గరనుండగా
బెంగలుండవు బాధలుండవు మీరు వచ్చిన పండగే
రంగుహంగు యుఎస్సునున్నపళంగ కాదని వస్తిరా"

అనడంవల్ల అమెరికాని వీడి సింగపూరుకి ప్రయాణం కడుతున్నాము, వచ్చే వారమే విమానయానం. ఇల్లప్పుడే అమ్మకాలు, షిప్పింగుల కితకితలకి బోసి నవ్వు నవ్వుతోంది.

తేట తెలుగు పలుకు - 3

ఉ. వెడ్డికి crazy, కోపమదె పెచ్చిన madవు,నీరు wateరే,
గడ్డికి graసు చెడ్డికి నిఖార్సుగ knickeరు, దొడ్డి yardయే,
ముడ్డికి bum butt, మలమూత్రము poopలు pissలయ్యెనే,
foodన భోజనంబు పడు బొంతలు mattress bedలయ్యెనే,

ఆ.వె. సిగ్గువల్ల కొన్ని, ఛెంగున ఆంగ్లము
పల్కి గొప్పకొట్టవచ్చు పక్క
వారి ఎదుటనుకొను వారివల్ల మరిన్ని
తెలుగు పదములు పలు తెరమరుగవు

==

పై పద్యంలో గణాలు సరిగా పడాలంటే ఇలా చదువుకోమని మనవి.

ఉ. వెడ్డికి క్రేజి, కోపమదె పెచ్చిన మాడవు,నీరు వాటరే,
గడ్డికి గ్రాసు చెడ్డికి నిఖార్సుగ నిక్కరు, దొడ్డి యార్డయే,
ముడ్డికి బమ్ము బట్టు, మలమూత్రము పూపులు పిస్సులయ్యెనే,
ఫుడ్డన భోజనంబు పడు బొంతలు మేట్రెసు బెడ్డులయ్యెనే

Black Friday

ఉ. రాతిరి నిద్రమానుకొని లైనులలో నిలుచుండి సాహసో
పేతముగా పరాయిల సమేతులుగా పడి మంచి డీళ్ళకై
చూతురు చౌక బేరములు సొంతము చేసుకొనంగ చేయరే
ఖాతరు -దండుకొంచు పలు గాడిద మోతలు- పక్కవారలన్
(తైతకలాటలాడుదురు థాంక్సుగివింగని బేరమాటలో)

That's precisely the response marketers want from the customers year after year. Just for a few throw-away deals hundreds of people flock the stores, jostling and elbowing each other out to lay hands on that ONE deal. Many end up picking up the 'also-ran' items, which again is true to marketers' script :)

Happy Thanksgiving!

చ. కలవరు, చూడరారు, పలుకైనను (బంగరమయ్యెనా, అదే!)
పలుకరు, దూరముండి ఎడబాటులు ప్రేమను పెంచు నందుకే
బలపడు తల్లిదండ్రులన బంధము, జీవిత సత్యమింకిదే
తలతురు, ఏటికో తడవ థాంక్సుగివింగని గుమ్మిగూడుతూ

ఇదండి, అమెరికన్ల తంతు. ఏది ఏమైనా పండగ పండగే కదా? మీకందరికీ శుభాకాంక్షలు.

Ratatouille

ఉ. లొట్టలు వేసి జిహ్వ చవులూరెడి పాకము చేయబూనెనో
చిట్టెలుకెన్నొ వంటలవిశేషములన్ పిడికొట్టి, పూటకూ
ళ్ళట్టి ప్రదేశముల్ వెతికె; “రాటటుయీ” యను వంటకంబు చే
బట్టె ప్రభంజనమ్ముగ అమాంతము వీచె పరంగు మెప్పుకై

పరంగుల (French) మెప్పించింది కాని, నాకు పెద్దగా నచ్చలేదు Ratatouille.

అర్ధనారీశ్వర స్తోత్రము - వ్యాఖ్య

ముందు రాఘవ రాసిన అర్ధనారీశ్వర స్తోత్రం చదవండి. అందమైన ఆ స్తోత్రం మీద నా వ్యాఖ్య ఇదిగో..

సీ. ఒక పాదమమ్మకునొప్పగనింపుగ,
మరుపాదమొప్పెను హరునికింక
ఒక పాదమదెనయ్యెనొంపు గునిసియాట,
మరుపాదమవ్వగ భవుని తాండ
వము, ఒకపాదమమ్మకు భూషణమయెను,
మరుపాదమయ్యెను పన్నగముగ,
ఒకపాదమును చూచినేకైకమిదియన్న,
మరుపాదమంతనె వచ్చి నిలిచె

తే.గీ. అర్ధనారీశ్వరుల తత్వమంత కనుల
ముందు నిలుపు స్తోత్రములివి, సుందరముగ
అద్వితీయద్వితయమును హృద్యమైన
పద్యములపొదిగిన సుమమాలికలివి

Bee Movie

నిన్న బీ మూవి చూసాను. నేను చూడకముందే శ్రీమతి చూసి దాన్ని ఆకాశానికి ఎత్తేసి నాలో విపరీతమైన ఎక్స్పెక్టేషన్స్ పెంచేసింది. ఇద్దరికి సైన్ ఫెల్డ్ అంటే తెగ ఇష్టం, ఆతడు ఎన్నో ఏళ్ళ తర్వాత కొత్త ఛలోక్తులతో ముందుకు వస్తున్నాడనగానే ఇద్దరకి ఆపాటికే మైకం కమ్మినంత పనయ్యింది. చివరకి తేడా ఏమిటంటే, తనకి నచ్చింది, నాకు (ఆకాశాన్నంటిన ఆశలవల్లనో ఏమో) ఫర్వాలేదనిపించింది. గ్రాఫిక్సు అవి బాగానే ఉన్నాయి (గ్రాఫిక్వీరులు తేనెనెంత "రుచికరంగా" చూపించారంటే చూస్తున్నంతసేపూ ఇంటికి రాగానే ఒక చుక్క నాకితీరాలిరా బాబు అనిపించింది). కొన్ని చోట్ల సైన్ ఫెల్డ్ మార్కు జోకులు పేలాయి. కాని చిక్కల్లా అలాంటి సందర్భాలు ఎక్కువలేకపోవడమే. తమ తేనెనంతా భుక్కుతున్నారని కోపంతో మనుషులపై దావావేసి నెగ్గే ఒక తేనెటీగ కధే ఈ చిత్రం. నిలు గీతలా సూటిగా, ఎక్కడా మలుపులు లేకుండా, సాగిపోతుంది కధనం ఆసాంతం. చిన్న పిల్లలుంటే వాళ్లని తీసుకెళ్ళచ్చు. థియేటర్లో చప్పట్ల జోరంతా వారిదే.

బీ మూవీ మీద పదహారు పాదాల మత్తకోకిలిదిగో..

మ.కొ. తీయతీయని తేనెపట్టుల తేనెటీగలు ఏకమై
“ఓయి మానవ, తేనెచౌర్యము ఒప్పబోమిక మేము, కా
దోయి భావ్యము, చిన్నవారల దోచి పీల్చుట పిప్పిగా
మాయచేసితివెన్నొ మారులు, మాకు చెందిన తేనెలే
వాయువేగమె వట్టిదౌవిధి వాయినాలుగ మెక్కుతూ
కాయకష్టము చేయువారము కయ్యమాడము వట్టిగా
హాయిహాయిగ బానిసత్వపు ఆటపాటల తేలుతూ
రేయిపొద్దులు రాణికోసమె లేచిసాగుటె మాపనోయ్
చేయి సాయము చేయగల్గిన జిత్తుసేతలు మానుకో
సాయమందుచు మమ్ములీగతి చౌకబారుగ చూస్తివే
రాయి రప్పలు తప్పనిల్వవురా, మరెక్కడ భూమిపై
చేయమంటిమ పాలినేషను చెట్టుచేమలే మాయమై
ఓయి మానవ, కోర్టు కేసని, ఉత్తిమాటలు మానవోయ్
మాయమాటల లాయరాటలు మాకు రావని నమ్మకం
మాయమవ్వగ మీకుతెల్వగ వాగ్వివాదము చేసెదం”
తీయమాటలు మాని పల్కెను, తిట్లవర్షము గుప్పుతూ

ఓ గణాధిపా నీకు మ్రొక్కెదన్ - 2

చ. గణములకాధిపత్యమును గైకొన వేడగ తల్లిదండ్రులన్
అణకువతోడ; తమ్ముని, గజానన, నెగ్గిన ఇత్తుమంటిరే;
బెణకని మందగామివి అభీప్సితసిధ్ధికి భక్తితో ప్రద
క్షిణలు ఉమామహేశ్వరుల చెంతనె చేస్తివి నాయకుండవన్
(మణిమయ భూషితా మహిత పార్వతి పుత్ర మహాగణాధిపా)

గుండమ్మపై సీసము

సీ. కన్నబిడ్డను చేయ కడుపార గారము
పెంకిదయ్యెనది ఆ పెంపకాన
సవతి కూతిరినెల్ల సాధింప వేధింప
పనిమంతురాలయ్యె పసితనాన
గారాల పట్టికి మారాజు కావలె
ఘనమైన పెళ్ళికి, ఘనిడె వరుడు
సరితూగు పనివాడు సవతి కూతురికి ఇ
ల్లరికము వచ్చి, ఇల్లంటి మనగ

ఆ. వె. అని తలచుచు ఇద్దరప్పచెల్లెళ్ళకు
వరుల వేటజేయబట్టె తానె,
మగని తోడులేని బండమ్మ, గుండమ్మ
అన్న గారి సాయమందు కొంచు

కానీ, ఆ అన్నగారు ఎలాంటి వాడయ్యా అంటే..

ఆ. వె. పైకి మంచి వాడె మంచి మాటలు పల్కి
బుట్టలోన వేసి బురిడి కొట్టి
చెల్లి ఆస్తి నెల్ల గుల్లచేయు పధక
మ్ముల మునిగిన మేక తోలు నక్క

పాపం నలిగిపోయేది అణిగిమణిగి ఉండే సవతి కూతురు..ఇంతలో, ఆమె కష్టాలని తీర్చడానికే వచ్చారా అనే విధంగా..

సీ. గుండమ్మ నేర్వగ గుణపాఠమొక్కటి
చెప్పుటే ధ్యేయమై చెంత చేరి
రామలక్ష్మణుల తలపులకు దెచ్చుని
ద్దరు సహోదరులు పన్నిరి కలిసి చ
తుర ఛలము, ధనవంతుడొకడయెను పని
వాడుగనొకడు, భామల మనసుల
దోచిరి, అణచవలసిన గర్వములణ
చిరి, మంచివారకు చేసి మేలు

తే. గీ. తలచుకున్న కార్యముల సఫలము చేసి;
కొడయి బృందావనముల గొడవ లేక
ప్రేమయాత్రలు వలచిన భామల చెంత
హాయి హాయిగా చేయ సుఖదాయకమయె.

ఇదీ గుండమ్మ కధ. విడుదలై ఎభై ఏళ్ళు కావస్తున్నా ఎన్నిసార్లు చూసినా మళ్ళీ చూడాలనిపించే తీరుగా ఉండి, తరతరాల..

తే. గీ. ఆంధ్ర ప్రేక్షకాదరణలనందుకొన్న,
ఆణిముత్యమాద్యంతమాహ్లాదమొలుకు,
విజయవారి, వెండితెరకు వెలుగునొసగు,
డాగులన్నవి లేని, గుండమ్మ గాధ

అందుచేత తెరమీద చూడడానికైనా లేక డీవీడీ కొని చూసినా, ఖర్చుపెట్టిన

ఉ. సొమ్ము వసూలె కాక (మనసొప్పగ తీరిచిదిద్దగా కధాం
శమ్ము భలే తయారయి పసందగు హాస్యపు చిత్రమయ్యె గుం
డమ్మ కధావిశేషము. బడాయి లడాయిల నవ్వు పువ్వులా
కమ్మటి ఆటపాటల సుఖాంతము) లాభము ముట్టు బేరమే.

తేట తెలుగు పలుకు - 2

ఈ పద్యానికి స్పూర్తి - ఊకదంపుడు గారి టంగు తెగుట, దానిపై రాఘవ గారి కొనసాగింపు

ఉ. తేనెలనూరు పల్కులని, తీయని తేటతెలుంగు మాటలే
వీనులవిందులవ్వునని భేషజమాడుట వట్టిమాటలే
యౌను, నరాలలో ఇమిడినట్టి గులాముల బుద్దికింక స
మ్మానితయౌ విధాన తలమానికమవ్వగ ఆంగ్లమాంధ్రలో

Om Shanti Om

శా. మైహూనా - చవి చూపి చెత్తను, శిరోభారమ్ము పెంచేయగా
నా హూనంబయినట్టి బుఱ్ఱకు ప్రమాణంబిస్తి, మళ్ళీ ఫరా
కాహారంబెపుడూ తనవ్వదని; వాగ్దానాలు కల్లల్ కదా,
ఆహా, నేడు సమీక్షలన్ చదివి, హైహై యంటి ఓంశాంతిఓం

తే.గీ. చిత్రమును చూడ పంతము చేయ బుద్ది
తానె గడ్డి మేసినదై; ఇదంత మీకు
చెప్పు కారణమేమన, పప్పులోన
కాలు పడకముందె నను ఆపాలి తమరె.

మీలో ఎవరైనా ఈపాటికి ఓం శాంతి ఓం చూసి ఉంటే, పై పద్యంలోని 'మీరు' మీరే. Reviews please!

ఓ గణాధిపా నీకు మ్రొక్కెదన్

ఉ. వ్యాస మహామునీశ్వరుని వాక్కులు వేగగతిన్ సుధాశును
ద్భాసితమైన పద్యముల పార ఘనామృత సారమంతయూ
వ్రాసితివయ్య విఘ్నగణరాయ అచంచల దీక్షబూని; సం
తోసముతో మునే పలికెనో, పలికించిన వాడవీవెనో?
(వాసిగ విద్యలన్ ఒసగు పార్వతి పుత్ర మహాగణాధిపా)

అప్పుల తిప్పలు

నిన్న రాయడానికి ఏదీ తట్టక, రాయాలను కోరిక చావక

మ.కో. చిన్న పద్యము అల్లుదామని చెడ్డకోరిక కల్గగా
పెన్నుపేపరు చేతబట్టుకు పెట్టసాగితి బుఱ్ఱలో
ఉన్న గుజ్జుకు తానతందన*; ఒక్కటైనను తట్టదే
మన్నుమిన్నులు ఏకమైనను మంచి పద్యము బుఱ్ఱకూ

(* సాన పెట్టుట అని కూడా అంటారు లెండి)

అంటూ మత్తకోకిలతో బుఱ్ఱగోక్కుంటున్న నాకు, మా కంపెనీ సీఈఓ గద్దె దిగిపోయాడనే వేగు కనిపించింది. సబ్-ప్రైం ఋణాల గురించి ఇదివరకు రాసానుగా, వాటి దెబ్బ వల్లే ఆయన కంపెనీకి స్వస్తి చెప్పవలసి వచ్చింది. ఆయనెలాగూ మంచి డబ్బుమూటతోనే బయటకి వెళ్తాడు, మరి అప్పుల ఊబిలో చిక్కుకున్నవారి గతి ఏమిటి పాపం అని ఆలోచిస్తుండగా...

వారికి ఏమీ ఇవ్వలేను, పదహారు అణాలు కాకపోయినా కనీసం పదహారు పాదాల పద్యమాల ఇద్దామనిపించి, ఇదిగో ఇది రాసాను.


ఉ. తప్పని కష్టనష్టముల ధాటికి కుప్పగ కూలబడ్డ వా
రెప్పుడు భీతిచెందుచు భరింతురు కట్టడులెట్టివైననూ
అప్పు తనంతతానుగ అయాచితమై జనియించి చేరగా
తప్పునులే ధనార్తియని నమ్మిక పుట్టగ వెర్రివారలై;
అప్పుల ఊబిలోనపడ ఆరడులాగవు ఎంతమాత్రమూ
తప్పుల తుప్పలో తుదకు తప్పని తిప్పల పాలుపడ్డ వా
రప్పుడు నేర్తురెంతటి చిరాకుల చీదరయో ఋణేచ్చకం
చప్పున ఉచ్చులాగునది, జాడ్యము, తెచ్చునదే వినాశనం
తప్పులు తేటతెల్లమవు నాటికి ఆగత కష్టకాలముల్
కుప్పల తెప్పలై పెరిగి గుత్తగ వాలు దివాళ తంతులున్
ముప్పులు ముంచిదెచ్చునిల ముంగిట, ఆస్తులు జప్తులవ్వగా
అప్పుడు కంటినీటి తడి ఆర్పదు మండెడి అప్పుచిచ్చులన్
ఒప్పులు తప్పులున్ తఱచి ఓర్పుగ చూడగ తెల్లమవ్వదా
గొప్పల అప్పుసేతలకు కూలును వడ్డికివడ్డి కూడ, పై
కప్పులు జప్తు వేలముల, కావున చేయకు అప్పులూరికే
చెప్పగనేమిలేదు ఇక చెప్పితినంతయు పద్యరూపమున్

Selling a car

కారుల అమ్మకానికని ఖర్చులు ఎక్కువ చేయడాలు బే
కారని ఎంచి నేను పలు కారుల సైటులు చూడబట్టి* ఏ
కారుకి ఎంతపైకమడగాలను మత్లబు తెల్సివచ్చె నా
కారు (ఒకింత కొత్తటి ఎకార్డుని) పెట్టితి క్రేగ్సులిస్టులో

మీకు తెల్సినట్టి వేరేవి, అక్కర
కొచ్చు మంచి సాలె గూళ్ళు ఉన్న
చో తెలియపరచిన, ఎంతో సహాయము
నాకు; మీకు తెలుపు కృతజ్ఞతలివె

==

*పడిగాపులు మస్తుగ చేయబట్టి

అమెరికా, ఉంటా మరిక..

ఉ. మోజిక తీరిపోయెను అమోఘ ధనార్తులదేశరాజమై
రాజిలు "శాము మామ"కు పలాయన చిత్తుడనై ఎడంబడే
రోజిక వచ్చెగావున పొలోమని - కట్టితి మూటముల్లెలూ
బూజుని దుల్పివేసి అలవోకగ- వేగిరమే బయల్పడన్

త. కదలి రా ఇటవచ్చి చేరగ కాసుకాన్కలు భత్యముల్
బదిలి ఖర్చులు అద్దెకొంపకు బాడుగాదులు ఇచ్చెదమ్
వదలివచ్చిన చోటయుండిన మంచిసౌఖ్యపు భోగముల్
సదరుచోటుననుండు తప్పక సావకాశపు భోగ్యముల్

ఆ. వె. అనుచు నాకు మంచి అవకాశమొక్కటి
చేతికందజేయ, కాదనియన
లేక ఒప్పుకొంటి రీలొకేషనుకు మొ
న్నీ నడుమనె కంపెనీయు నచ్చి

==

శాము మామ: Uncle Sam!

Useless comments - తెలుగు బ్లాగర్లకు విజ్ఞప్తి

మత్తే. ఎవడో ఓ చెడు దృక్పథం మనసులో ఏ వంకనో పెంపుచే
సి, వశంతప్పెటి రీతి కచ్చి కలిగించే పిచ్చి ప్రేలాపనల్ బ్లాగు వ్యాఖ్యానముల్
-అవతారాన్ని అనామకం ముసుగులాటాడించి- వ్రాయించగా
అవకాశం మనదెప్పుడాయని అవే ఆవేదనల్ చెందుటే

ఆ.వె. నెరుగుదును కనుకనె తెలుపుచుంటిని మీకు
చూసి చూడనట్టు చొప్పదంటు
వేగునెటుల వదిలివేతురో అటులనే
చేయ వాడికదియే చిత్రహింస

చెప్పదలచుకున్నదేమిటయ్యా అంటే, అనవసరపు ప్రేలాపనలు వ్యాఖలుగా వస్తే వాటిని పట్టించుకోకండి. స్పాంని ఎలా పట్టించుకోమో అదే విధంగా ఈ వ్యాఖ్యలని, అనవసరపు టపాలని పట్టించుకోకపోతేనే మేలు. చెత్త వ్యాఖ్యలు చదివి మనసు పాడుచేసుకోవడమో, ఇక రాయడమే మానేస్తాననడమో చేయనవసరం లేదు. ఏమంటారు?

తేట తెలుగు పలుకు

కొత్తపాళీ గారు,. రానారె గారు వ్రాసిన తెలుగులో బీభత్సానికి నా జోడింపు.

ఉ. వాళ్ళకి వాల్లు; కళ్ళకట మారును కల్లుగ; హవ్వ! వాణియా
నోళ్ళబడంగ వానియగు; నోళ్ళిక నోల్లయినిల్వ నిట్టి యా
రళ్ళవె కర్ణభేరులకు ఱంపపుకోతల కూతలవ్వ, యె
న్నాళ్ళు భరించుటంచు చెడునాల్కెలనెల్లను చీరివేతువా?

ఆ.వె. సల్పవచ్చునట్టి సాహసము తెగించి
తప్పులేదు కాని తరచి చూడ
మూగవారు తప్ప మిగలరెవ్వరు మరి
చివరకు మన చిత్రసీమలోన*

చిత్రసీమ అని వ్రాసాను కాని, ఇది నేటి టీవికి రేడియోలకి కూడా వర్తిస్తుంది.

Old man and the sea of pessimism

కనులను కమ్ముచీకటులు గాఢనిగూఢములవ్వుచున్నవే
వినబడు వెర్రిఘోషలకు వీనుల భేరులు ఛిధ్రమయ్యెనే
తనువిక నాన్చిపీల్చు తడి తాకిడికుక్కిరి బిక్కిరయ్యెనే
మనుగడ మిధ్యలే జలసమాధిక తధ్యము నిత్యసత్యమే

Mow-glee

మ.కో. కత్తెరేయుట, అడ్డకోయుట, గాటుపెట్టుట, గొర్గుటా,

గుత్తగా ముడి పీకివేయుట, కొప్పు మాయము చేయుటా,
బొత్తిగామరి చేతికందని బెత్తెజానలె దిక్కుగా
జుత్తునంతయు తీసివేయుట, జూలు మట్టము చేయుటా

ఆ.వె. గుండు గీసి చల్లగుండు విధముగ గం
ధము పులుముట; బాగ తలనలంక
రించుట; ఇవి కొన్ని రీతులు మంగలి

వాళ్ళు తలకు చేయు మంగళ సేవకు

==

కాని, మనకి ఏ సేవ కావాలో సమయానికి సరిగ్గా చెప్పకోకపోతే కొన్ని కష్టాలు రావచ్చు. ముఖ్యంగా అమెరికాలో.

మన దేశంలో మంగలివారికి సాటి ఎవరూ లేరనే చెప్పాలి. ఒక్కసారి వెళ్ళామంటే చాలు, ఇక మళ్ళీ వారికి తలని నీలాలని ఎలా (ఏ పాళ్ళలో) వేరుచేయాలో చెప్పనవసరం ఉండదు. ఏవెంత మోతాదులో దర్శనమివ్వాలో వారు త్వరగానే పసిగట్టేస్తారు. అమెరికా మంగలి వాళ్ళు అలా కాదు, బడుధ్ధాయిలు ‘పదిని రెండుతో గుణిస్తే ఎంతా?’ అంటే తలగోక్కుని తెల్ల మోహం వేస్తారేమో గాని, గొరగడంలో మాత్రం గణితాన్ని బాగా జొప్పిస్తారు. ‘రెండు’ అనగానే యంత్రాల్లాగ చకచకా సాగిపోయి అన్ని వైపుల నుంచి సరిసమానంగా అగుపించేలాగ జుట్టుని తేసేయడం వారి స్పెషాలిటి.

కొత్తగా అమెరికాకి వచ్చిన మనవాళ్ళకి ఈ అంకెల గొరుగుడు వెంటనే కొరుకుడు పడదు. కాస్త బుఱ్ఱని ఉపయోగించాల్సి ఉంటుంది మరి. లేదా, కష్టాలు (అప్పుడప్పుడు గుండ్లు) తయారవుతాయి. అలాంటి కష్టమే నాకు ఒకప్పుడు వచ్చింది. బుద్ది తెచ్చుకున్నాక రెండవసారి గుండు వెంట్రుక వాసిలో తప్పింది.
అసలు విషయమేమనగా....

అది ఇక్కడ ఎప్పుడో రాసాను, ఇప్పుడు మళ్ళి మీ ముందు ఉంచుతున్నాను.

In India my visits to barbershop weren't intellectually challenging. I usually said "medium" or "the usual" and the barber knew what that meant. He was quick, never made me look much worse than i already was, and i was happy. Here in the US, a barbershop visit is a whole new ball game. One wrong word and you could end up with a tonsured head.

I was flipping a magazine, when he politely said "Sir" indicating it was my turn. I walked up, sank in to the chopping chair and said "medium". He asked me patiently "what NUMBER?", i said "WHAT number??", he said "like 2,3,4 for your hair". I didn't know whether that meant inches or centimeters - but i figured since metric system isn't so common in the US, he must've meant inches; and 2 inches fell in my ballpark of medium. So i said 2.

Before i could see a sample of 2 or change my mind or both, he created a 2 inch wide valley that was hairbreadth away from a tonsure, in the middle of my pate. I was aghast, but there was no use resisting at that point. I let him mow the rest too. I couldn't use a comb for 2 months.

I grew wiser since then, now I regularly mention side numbers and the top numbers also at the barbers’.

But the other day, in another shop, i said 2 on the side and 5 on the top. He (a different he) signalled me to a sample head that was a victim of fresh-and-stylized-tonsuring and asked "do you want that?". That elicited an emphatic NO without much thought from me. He said "then say 2 on the side, and medium on the top". Yessir! Whatever it takes to make you understand i need a normal medium haircut; someone mowed me gleefully once, i won't be a mow-glee* again.

===

*mow-glee: short for someone's whose mop was mowed-gleefully :))

వర కట్టనము, వరుణ్ణి కొట్టడము

ఇది చదవండి - అమెరికాలో ఉంటూ రెండు చేతులా ఆర్జిస్తున్నప్పటికీ వరకట్నపుమోజుతో చివరకు పెళ్ళే కాదు, గౌరవ భంగం కూడా చేసుకున్న ఒక దురాశాపరుడి కధ. (మితిమీరలేదనుకుంటే) వధువు కుటుంబం చేసినది మంచి పనే.

లగ్న పత్రికలు ఎలాగు అచ్చు అయిపోయాయి కాబట్టి ఇక ఆడపెళ్ళివారు వెనుతిరగలేరనే ధిమాతో ఇలాంటి వెర్రివేషాలకు దిగజారే వారందరికీ ఇదొక గుణపాఠంగాను, అనవసరమైన వత్తిళ్ళకి గురవ్వు వధువుల కుటుంబాలకు ఇది మార్గదర్శకం గాను కావాలి.

ఏమంటారు?

శా. ఎన్నో ఆశలు పెళ్ళిపైనె కుదిరే, ఎంతో ఘనోపేతమౌ
సన్నాహమ్మును పూర్తిచేసుకొన ఆశాభంగమై ఘాతముల్
తిన్నారక్కట కట్నకాన్కలతిగా తెమ్మంచు కక్కూర్తితో
పన్నాగమ్మును డబ్బుకాశపడి చేబట్టంగ వియ్యంకులే

ఆ.వె. దెబ్బతగిలె కాని దిమ్మతిరగలేదు
వేగమె నిలబడి గుభేలుమనగ
పెళ్ళికొడుకు గుండె పీకిరి పందిరి
బడిత పూజ చేయ, బంధుతెదుట

Akira's Red Beard

Red beard is the sixteenth one in a string successful, internationally recognized movie collaborations of Akira Kurosawa and Toshiro Mifune and also their last one together - neither managed to achieve the same level of success after parting ways.

Kurosawa's movies after Red Beard, never again had a powerful hero, the type typified on screen by Mifune. He turned towards darker themes – even his lavishly mounted Kagemusha and Ran were epical tragedies. Mifune on his part didn’t get any more career defining roles.

Red Beard is special for other reasons also. The sets and the setting are said to be recreated to an almost perfect detail by Kurosawa. Mifune once remarked that Kurosawa would re-shoot an entire sequence if he found a chopstick out of place. Known for being a stickler for perfect props, Kurosawa excels himself in this movie. No wonder, Red Beard sits atop his oeuvre.

Toshiro Mifune plays a compassionate and strong-willed doctor Dr.Niide who runs a state-funded clinic for poor. The resources are always scares so he has to come up with inventive ways of finding funds. He doesn’t baulk from milking rich people and blackmailing them if needed.

Yuzo Kayama plays Yamamoto, his unwilling apprentice (He is the one who played lead Samurai in Sanjuro). After studying in Dutch hospitals in Nagasaki he dreams of becoming a doctor in Shogunate; a run down clinic is nowhere on the agenda. But circumstances force him into the clinic run by Mifune. He sulks initially in hopes of getting thrown out. But a series of events make him take a re-look at his aspirations in life.

Mifune and Kayama’s relationship reminded me of his and Takashi Shimura in Stray Dog. In both movies, the novice has to deal with internal strife that leads to an eventual self-realization. There are differences in how they approach the masters, but the essence struck me as the same.

Not just for props, Kurosawa apparently spent months in finalizing the shade of Mifune's beard. The result of such attention Kurosawa paid to minute details is that you do not feel you're watching a black and white movie.

There are many interesting sub-plots that take the movie forward. Mifune gets a chance to showcase his physical prowess too when he roughs up a bunch of thugs. All the bone-breaking at a break neck speed, one could almost see him sporting a Samurai sword.

The great earthquake scenes look very authentic; apparently the sets made for Yojimbo were brought down for those scenes. There’s a scene with a lady looking at the unimaginable devastation, black smokes bellowing behind her – glimpses of Sun behind the smoke; it’s a painting in motion.

Sato's music also deserves a special mention. The trailer available in the DVD shows us a glimpse of music recording. It is very impressive. We also get to see Kurosawa in action on the sets.

Time spent watching this movie is a well spent 3 hours.

మాయాబజార్ ప్రశ్న

నేను సైతం గారిని చూసి, నేను సైతం నేను సైతం అంటున్నాను, మాయాబజార్ గురించి - ఒక చిన్న ప్రశ్న వేద్దామనే ఉద్దేశ్యంతో...

మాయా బజార్ చిత్రంలో ద్విపాత్రాభినయం చేసినది ఎవరు, ఏ పాత్రలు. చెప్పుకోండి చూద్దాం.

Missamma కు మత్తకోకిలలు

కస్సుబుస్సుల టెక్కులాడికి గట్టి పిండము చేరువై
మిస్సుమేరిని లక్ష్మికమ్మనె పెళ్ళి నాటకమాడగా
తస్సదియ్య ఇదేమి చోద్యము, నవ్వులాటల నాటకం
అస్సలేమిటి కల్లబొల్లులు, యంచు అచ్చెర పోతిరా?

కాసు కోసము కొల్వు కోసమె, కల్ల లాటలు ఆడడం;
వేసిరిద్దరు వేషధారణ, మిస్సు-అమ్మను బొమ్మకై
చూసి పొట్టలు చెక్కలే మరి, చూడ చక్కని చిత్తరం
వీసమైనను వాసి తగ్గని, వీర నవ్వుల విడ్డురం


మిస్సమ్మ గురించి తెలుగువాళ్ళకి వేరే చెప్పనవసరం లేదేమో. ఈ చిత్రంలో ఎన్టీఆర్ అందం గురించి ఇదివరకే రాసాను. విజయా వారి అలనాటి ఆణిముత్యాలలో, అందులోనా సంపూర్ణ హాస్యభరిత చిత్రాలలో ఇదొక్కటి. నటులు ఒకరికొకరు పోటాపోటిన నటించారా అనిపించే విధంగా పాత్రపోషణ చేయడం ఒక ఎత్తు అయితే, రెండు మతాలు కూడుకుని ఉన్న కధని ఎంతో సున్నితమైన శైలిలో రాసి, నవ్వులు గుప్పించిన పింగళి వారి సంభాషణలు ఇంకో ఎత్తు. ‘ఆడువారి మాటలకు అర్ధాలె వేరులే’ లాంటి పింగళి వారి పలుకులు సామెతల స్థాయికి వెళ్ళిపోయాయంటే అతిశయోక్తి కాదు.

సాలూరి రాజేశ్వరరావు గారి సంగీతానికి ఘంటసాల గాత్రం లేని లోటును ఏ ఎం రాజా బాగానే తీర్చారు. ‘ఆడువారి మాటలకు అర్ధాలె వేరులే’, ‘కావాలంటే ఇస్తాలే’, ‘రావోయి చందమామ’ లాంటి పాటలు ఎన్నిసార్లు విన్న వినాలనిపిస్తాయి.. విన సొంపైన ‘రాగసుధారసా’ అనే త్యాగరాయ కృతి కూడా ఉందిందులో.

ఎస్వీరంగారావు గారి నటన కూడా అద్భుతం. ఆయన, ఆయన భార్యగా వేసిన ఋష్యేంద్రమణి మధ్య సాగే సంభాషణలు చాల నవ్వుని తెప్పిస్తాయి. మచ్చుకకి ‘ఏమోయ్, అమ్మాయిని చూస్తూంటే తప్పిపోయిన మన మహాలక్ష్మి గుర్తుకొచ్చింది. నన్ను ఫాదర్ అని కూడా అంది’ అని ఆయనంటే ఆవిడ ‘ఫాదర్ అంటే?’ అని అడగడం.

ఇంకా ‘మీకు మీరే మాకు మేమే’ అనే పాటను నాగేశ్వరరావు నేర్చుకోవడానికి చేసే ప్రయత్నాలు, జమున ఎన్టీఆర్ లని చూసిన ఉడుకుమోత మిస్సమ్మ, ఇలా నవ్వు తెప్పించే సంభాషణలు విషయాలు చెప్పుకుంటూ పోతే మొత్తం చిత్రాన్నంతా కవర్ చేసేయచ్చు.. అందుకనే ఇక్కడ ఆపుతాను.

మిస్సమ్మలో మీకు నచ్చినది ఏమిటి?

Fargo

ఉ. నాలిక నోటలేని మగ నాయన నిమ్మన పెద్ద రొక్కమే
హేలగ చూసి పొమ్మనియె హేళననోర్వని పెన్మిటంతనే
కూలికి పిచ్చిలిద్దరిని కొల్లయు గొట్టగ మామ సంపదా
తోలెను మంచిచెడ్డ విడ తొందరపాటున చిక్కెనూబిలో

ఫార్గొ చిత్రంలో జీన్ లండ్గార్డ్ తన భర్త జెరి లండ్గార్డ్ గురించి అనదగ్గ మాటలవి.

Coen Brothers’ Fargo is a crime thriller that also happens to be a dark comedy, OK make that very dark. Set in the middle of nowhere where a lot can happen and it does, it has some chilling scenes that stay with you long after; like a severed leg being pushed into a wood-chipper that's spewing bloody pieces into bloodied snow or the half-shot face of Steve Buscemi plastered with tissue paper.

The movie is set in North Dakota and Minnesota’s heavy snow season. The contrast with the dark deeds that happen is starker because of the setting. The ‘Minnesota nice’ folks that gel well with the background also add to the usual quirky and eccentric characters that populate Coen Brothers’ films. William Macy’s performance in the movie is a stand-out though Frances McDormand won the coveted statuette for her ‘carrying quite a load here’ cop.

He plays Jerry Lundegaard, a ‘i-am-carpet-walk-all-over-me’ character. People do just that while he ends up losing respect at home and work. Add to this a bully of a father-in-law, you have a perfect case of horribly repressed fellow dying to show his alpha-masculinity. He wants to make it big, but the problem is, he goes about it in a wrong way.

His father-in-law refusing to pony up money for his business proposal, then stealing the idea and humiliating him proves to be the last straw. Jerry hatches a plot to stage fake kidnapping of his wife to extract money out of the father-in-law. Things go horribly wrong and much blood is shed in the snowy town. Frances McDormand, the heavily pregnant and the unlikeliest of cops to go after killers, does it in her own dogged and meticulous way. She also gives us some laughs along the way, her interview with a pair of hookers being the highlight.

The same line repeated by various characters in different scenes is one way Coen Brothers extract comical results in their movies. Here it is Steve Buscemi being described as ‘Funny looking small fellow’ by many people that does the job. Characters struggling to pronounce tough words (remember, O brother where art thou? and ‘accompanist’?) is another recurring feature. Steve Buscemi does that with ‘carcinogenic’ in one scene and settles for an easier ‘gives cancer’.

Small characters shine too. Like the bartender who gives a cop the whereabouts of the killers. The way he narrates his interaction with Steve Buscemi, the repeated ‘I’m going crazy out there at the lake” line and the final “oh, he was funny in a general kind of way” makes the little scene a very very funny one. You can see that and another funny scene here.

If you like dark comedies and don’t mind some blood on the way, Fargo is right up your alley.

అలవోక సినీపృఛ్ఛకం - 7 (సమాధానాలు)

1. తెలుగులో చిరంజీవి నటించిన ఈ చిత్రం పేరుతోనే దాదాపు ఇరవై ఏళ్ళ క్రితం హిందిలో ఒక చిత్రం వచ్చింది. ఆ చిత్రం అనూహ్య విజయం వల్ల అందులోని హీరో హింది చలన చిత్ర రంగంలో కొన్నేళ్ళు ఒక వెలుగు వెలిగాడు. అందులోని పాటలన్ని చాలా ప్రాచుర్యం పొందాయి. వాటిలో భావోద్వేగ పూరితమైన పాట ఒకటి ఉంది. ఆ పాట చిత్రీకరణకి ఒక ప్రత్యేకత ఉంది. ఏమిటది?

జవాబు: చిత్రం పేరు ఆరాధన. పాట ‘రూప్ తెరా మస్తానా’. దీని ప్రత్యేకత ఏమిటంటే, మూడు నిమిషాలకు పైగా ఉన్న ఈ పాట మొత్తం ఒకే షాటులో తీసాడు దర్శకుడు శక్తి సామంత.. ఇంకా నమ్మకం కలగక పోతే యూ-ట్యూబ్ లో ఉన్న ఈ వీడియో చూడండి.

2. రాకి (హింది), విక్రం (తెలుగు), ఆరెంజ్ కౌంటి (ఆంగ్లం) చిత్రాలకి ముడి వేయండి?

జవాబు: ప్రముఖ హీరోల కొడుకుల మొదటి చిత్రాలు. దోసనార, కొత్తపాళీ గార్లు సరుగ్గా చెప్పేసారు.

3. ఈ కధానాయకి మొదటి హింది చిత్రం ఒక తెలుగు చిత్రానికి రీమేక్. ఆ రెండు చిత్రాలలో ఆమే కధానాయకి. ఆ తెలుగు చిత్రానికి, వేటూరి గారికి ఒక ప్రత్యేక సంబంధం ఉంది. ఏంటది?

జవాబు: నటి జయప్రద. చిత్రం సిరిసిరి మువ్వ. వేటూరి గారు (జంధ్యాలతో కలిసి) సంభాషణలు రాసిని ఒకే ఒక చిత్రమిది.

4. శోభన, సౌందర్య, విద్యా బాలన్ - వీరు ముగ్గురూ ఒకే పని చేసారు, ఏమిటది? ఇదే చిట్టాలో ఇంకో కధానాయకిని కూడా చేర్చచ్చు, ఆమె ఎవరు?

జవాబు: చంద్రముఖి, జ్యోతిక. దోసనార గారు సరిగ్గా చెప్పారు

5. చంద్రమోహన్, కె రాఘవేంద్రరావు, చక్రవర్తి, కమల్ హసన్, భారతి రాజ, ఇళయరాజ - వీరిని ఒక చిత్రం ముడి వేస్తుంది. ఏమిటది?

జవాబు: సినిమా పదహారేళ్ళ వయస్సు. ఈ చిత్ర తమిళ మాతృకకి సంబంధించిన వారు చివరి ముగ్గురు. చంద్రమోహన్ కమల్ హసన్ వేసిన పాత్ర వేయగా, రాఘవేంద్రరావు భారతిరాజ లాగ దర్శకత్వం, చక్రవర్తి ఇళయరాజా లాగ సంగీత దర్శకత్వం చేసారు (సిరిమల్లె పూవా పాట ఇళయరాజా బాణియే)

6. శ్రీ శ్రీ రాసిన ఈ పాటని తెరమీద నాగేశ్వరరావు పాడుతుండగా రెప్పపాటు సమయం సంగీతదర్శకులు పెండ్యాల దర్శనమిస్తారు. ఏ పాట, ఏ చిత్రం?

జవాబు: ‘కల కానిది విలువైనది’ పాట. ఈ పాట నాగేశ్వరరావు స్టూడియోలో పాడతాడు. అక్కడ పెండ్యాల రప్పపాటు పాత్రలో కనిపిస్తారు. సౌమ్య సరిగ్గా చెప్పారు.

7. నట రత్న ఎన్. టి. ఆర్, హింది నటుడు గోవింద, హాలివుడ్ యువ నటుడు బ్రాండన్ రౌత్ - ముగ్గురికి ముడి వేయండి?

జవాబు: ముగ్గురూ సూపర్ మాన్ పాత్రలు ధరించారు.(హ హ...అవును!) దోసనార గారు సరిగ్గా చెప్పారు.

దిగిన ముద్ద

ఇదివరకు ఇక్కడ లైబ్రరీ వాళ్ళు నా చేతికందించిన రీళ్ళ గురించి చెప్పానుగా.

ఉ. పెట్టిరి చేత రెండు కడు పెద్దవి పెట్టెలు ఒక్కసారిగా
పెట్టితి నేను నోరునట వెళ్ళ ఇవేమిటి ఇంతవింతనీ
తట్టెను బుఱ్ఱకాయకటు తప్పిదమెవ్వరు చేయలేదనీ
పెట్టెలు నేను కోరినవి పిక్చరు రీళ్ళని తెల్సి తేటగా

రీళ్ళని చూడకుండానే తిరిగి ఇచ్చేద్దామనుకున్న తరుణంలో, కాల్ చేస్తానన్న లైబ్రరీ ఆయన చేసాడు. ఇంటికి దగ్గరలో ఉన్న ఇంకో శాఖలో ప్రొజెక్టరు ఉందని, వాళ్ళని కనుక్కొమ్మని చెప్పడు. వాళ్ళతో మాట్లాడితే తెలిసింది, ప్రొజెక్టర్ ఉంది కాని, దాన్ని ఇరవై ఏళ్ళ పాటు ఎవరు వాడకపోవడంవల్ల నేను వాడుకుంటానంటే వాళ్ళు ఒక గది, బల్ల, చూడడానికి తెర లాంటి సదుపాయాలన్ని ఇవ్వగలరు కాని, ప్రొజెక్టరు నడిపించడంలో మాత్రం సహాయం చేయలేరని. నాకు కాసేపు సినిమా పారడీసో లో టొటొలా అయిపోవాలనిపించింది.

అయినా అప్పుడప్పుడు పాత ప్రొజెక్టర్ నడపడం లాంటి కొత్తవి నేర్చుకోకపోతే బ్రతుకులో స్పార్కు ఎక్కడుంటుందని ఇతర సగం అనడంతో పట్టుదల కలిగింది. ప్రొజెక్టరు, గది కావాలని శాఖవారికి చెప్పాను. వాళ్ళు వీలున్న రోజు చూసి, ఆ తేదిన రమ్మనారు.

ఒక రోజు ఆ రోజు రానే వచ్చింది. రీలొకటి పట్టుకు వెళ్ళాను. ఒకావిడ నాకు ప్రొజెక్టరు ఇచ్చి చల్లగా జారుకుంది. ప్రొజెక్టరు తెరిచి చూద్దునా, ఏదెటు వెళ్తుందో ఒక్కింతైనా అర్ధం కాలేదు. ముప్పావుగంట ట్రైనింగులేని వాడు విమానం మీటల ముందు కష్టపడ్డట్టు కుస్తీ చేసాను. విమానం ఒక్క అంగుళం కదలని విధంగా ప్రొజెక్టరు కూడా మొరాయించింది. నిరాశతో ఇంటి ముఖం పట్టాను.

మొదటి రోజు నా ప్రయత్నాలు ఇవిగో. చివరకు సాధించింది ఆ ఖాళీ తెరొక్కటే.

కధంతా విన్న ఇతర సగం ఇంకోసారి ప్రయత్నిద్దామంది. ఇలాంటి వింటేజ్ పరికరాలు కొద్దిగా కష్టపెడతాయనీ, వాటిని అదుపులోకి తెచ్చుకుంటే ఉండే ఆనందమే వేరని అంది. తన మాటులు విన్న నాకు అబ్బురమేసింది. కొంచెం తొందరగానే ఓటమిని ఒప్పుకున్నానేమో అనిపించి, శాఖ వారికి మళ్ళీ కాల్ చేసి ఇంకో రోజు కావాలని అడిగాను. వాళ్ళు ఇంకో తేది ఇచ్చారు.

ఓటమిలోనే విజయానికి మెట్లు పడతాయన్నారెవరో, అలానే అయ్యింది. మొదటి సారి తీసిన ఫొటోల వల్ల తెలిసింది ప్రొజెక్టరు ‘బెల్ అండ్ హొవెల్’ వారిదని. గూగులమ్మని బుజ్జగించి చూసాను. ముందు ఈబె లో అలాంటి ప్రొజెక్టరుని అమ్మాలనుకునే వాళ్ళ ప్రకటనలే తప్ప ఇంకేమీ కనబడలేదు. నానారకాలుగా ప్రయత్నించిన తర్వాత ఒక లంకె తగిలింది. మోడలు అదే కాక పోయినా, ‘బెల్ అండ్ హొవెల్’ వారి ప్రొజెక్టరు నడపడం గురించి వివరాలందులో ఉన్నాయి.

రెండవ సారి వెళ్ళినప్పుడు, ఇతర సగానిదే పైచేయి. ముందు నుంచి, చంటి పిల్లని నా చేతికిచ్చేసి, తను ముందడుగేసేసింది. పావుగంటలో ప్రొజెక్టరు నడవడం, చక్కగా తెర మీద బొమ్మలాడడం మొదలు. మా ఇద్దరి ఆనందానికి హద్దు లేదంటే నమ్మండి. (ఇదిగో ఇక్కడ చూడండి. బొమ్మ తెరమధ్యలో పడలేదు కాని, you get the picture, right? బొమ్మ డ్రంకెన్ ఎంజెల్ లోనిది. డాక్టర్ గా తకాషి షిముర, పక్కన తొషిరో మిఫునె)

నిన్న పది మంది స్నేహితులని ఆహ్వానించి, సంజురో సినిమా చూపించాను. మాకు తప్ప అందరికి, జపనీయుల చిత్రాలతో అదే మొదటి పరిచయం. వీలైనంత మేరకు కురొసావ, మిఫునెల పూర్వరంగం, వారి గొప్పదనం గురించి చెప్పాను. అందరికి ఇక చూడాలని ఉత్సాహం హెచ్చడంతో నా మాటలు కట్టిపెట్టి, ప్రొజెక్టరు నడిపించాను.

అందరం పాప్కార్ను, చిప్సు తింటు హాయిగా ఓ రెండు గంటల పాటు సంజురో చూసి ఆనందించాము.

ఎట్టకేలకు ముద్ద దిగింది.

Maggi కో మాల

ఉ. పెళ్ళియు కాని ఒంటరికి వేళకు అన్నము నంజుకోను ప
చళ్ళిటు ఊరగాయలటు చక్కగ కర్కరలాడు దుంప వే
పుళ్ళకు పెర్గుతర్కలిటు పుట్టవు ఊరకె కంచమందు; ఆ
కళ్ళును దీర్చుభోగ్యము బకాసుర పూజ్యము మేగియే కదా

(ఊకదంపుడు గారు చేసిన మార్పులతో ఈ పద్యం ఇంకా సహజంగా తయారయ్యిందని నా అభిప్రాయం. మార్పులు బోల్డు వత్తుగా టైపాను చూడండి)

ఉ. పెళ్ళియె కాని ఒంటరికి వేళకు అన్నము నంజుకోను ప
చళ్ళిటు ఊరగాయలటు చక్కగ కర్కరలాడు దుంప వే
పుళ్ళకు పెర్గుతర్కలెటు పుట్టవు ఊరకె కంచమందు; ఆ
కళ్ళును దీర్చుభోగ్యము బకాసుర పూజ్యము మేగియే కదా

మేగి (Maggi) బ్రహ్మచారులకి చేసే మేలుని ఉత్తిమాటల్లో చెప్పడం సాధ్యం కాదు కనక, ఒక ఉత్పలమాలలో చెప్ప ప్రయత్నించాను. ఇప్పుటంటే తినట్లేదు కానీ, పెళ్ళి కాని రోజుల్లో నా వంటింటి నేస్తం మేగియే మరి. రొట్టె ముక్కల్లొ, కూరల్లొ, ఆఖరికి పెరుగులో కూడా కలుపుకుని తిన్న రోజులున్నాయి. అదంతా వంట రాక చేసిన నిర్వాకాలే. మొక్కజొన్న రేకులు (corn flakes), మేగి లేక పోయుంటే నాగతి ఏమయ్యేదో?

అందుకే ఈ పద్యాన్ని మేగికి అంకితమిస్తున్నాను.

Coen brothers

ఉ. కోయెను సోదరుల్ జతగ కూడి వెరైటివి ఎన్నియోకధల్
రాయగ పాప్యులర్ కధలు రైయ్యని వెండితెరెక్కి హిట్టులై
చేయగ వారినిద్దరి నెసెట్టుగ ఎట్టిపటానికైన ప
ర్చేయద హాలివుడ్డు మరి రెడ్డుతివాచిని వారి ముంగిటన్

(ఇక వికటకవి గారి వ్యాఖ్యకి సమాధానంగా ఆంగ్ల పద ప్రయోగంలేకుండా రాసినది ఇదిగో..)

ఉ. కోయెను సోదరుల్ జతగకూడి విభిన్నపరంపరన్ కధల్
వ్రాయ విరాజిలున్ కధలు రైయ్యని వెండితెరెక్కి గొప్పవై
పోయె (ధనార్జనా పెరిగె) పొందిరి పేరును చిత్రసీమలో
పూయవ హాలివుడ్డుకడ పూలతివాచిలు వీరి బాటలన్


బ్లడ్ సింపుల్ నుండి మొదలు పెట్టి లేడికిల్లర్స్ దాక (ఒక్క హడ్ సకర్ ప్రాక్సి ని మినహాయించి) కోయన్ సోదరులు తీసిన చిత్రాలన్ని చూసేసాను. ఓ, బ్రదర్ వేరార్ట్ దౌ వాటిల్లో నాకు అత్యంత ప్రియమైన చిత్రం. వీరి కధనం చూస్తే నాకు ఎందుకో వంశీ చిత్రాలు గుర్తుకువస్తాయి. వీలు దొరికినప్పుడు వారి ఇతర చిత్రాల గురించి రాస్తాను. మీకు వారి చిత్రాలు నచ్చుతాయా?

Akira's Hidden fortress - 2

The Hidden fortress is definitely the most light-hearted of Kurosawa films I have seen so far. Stuart Galbraith in his book ‘The emperor and the wolf’ calls it a “100% percent entertainment” fare - I can’t agree less. Soon after Kurosawa made Throne of blood and The lower depths that had starkly dark themes, he wanted to go for something light, wholesome and easy on the viewer - he couldn’t have chosen/made anything better than The Hidden fortress for such a treat.

A princess on the run from enemies is guarded zealously by her brave army commander Makabe Rokurota. They hide in a fortress hidden perfectly and made inaccessible by tough mountains. But two greedy farmers in search of gold come close to their lair once. Rokurota senses their greed and thinking extra hands can come handy for speedy getaways, takes them in. The story is about whether/how the bunch crosses enemy lines to safety.

The greedy bickering farmers, one of them is the priest from Rashomon (made a few years earlier) and the other the inn-keeper from Yojimbo (which would come a few years later), from beginning till end make the movie a humorous ride.

Toshiro Mifune as Rokurota is excellent (wifey already has a crush on him!) He stands out in a lance fight scene and a horse chase scene that precedes it. His serious demeanor is counter-balanced by the buffoonery of greedy farmers. One of their best is when, thinking the princess is mute, they make plans to steal the gold. Their attempts to convey to princess about taking horses for water is laugh out loud material; the background music does its part in adding funny touches.

The princess is good but for her high-pitched harangues. Needless to say, she is at her best as the mute.

Kurosawa and his team apparently collaborated in a novel way for the script. He used to come up with getaway ideas every morning and his team would find ways of blocking those. It is no wonder that the output we see on the screen has many an entertaining cat-and-mouse like chase sequences.

Many sequences like the one in the beginning when war prisoners stage an uprising against the soldiers are mounted on a grand scale (as precursors to much grander war scenes to come in Kagemusha and Ran).

All in all, 100% entertainment!

Akira's Hidden fortress - 1

ఉ. కొండలలో రహస్యముగ కోటను కట్టి ధనమ్మునంతయూ
దండిగ కట్టెడొల్లలను దాచిననూ పసిగట్టి వెంట వే
టాడుచు వచ్చుశతృవులు (టక్కరులిర్వురు ఇంతలో జతై
యుండగ హెచ్చుకష్టములు) యుధ్ధముదెచ్చునదెన్ని చిక్కులో

ఆ. రాకుమారిని శతృరాజుల చేజిక్క
నీయకుండ రక్షనిచ్చి మిత్ర

రాజ్యమునకు చేర్చిరక్షించుకొనుటకై
పీకులాడుచున్న వీర భటుకి

Now that might sound serious, but believe me, The Hidden Fortress is one of Kurosawa's most light-hearted movies. More details in the next post.

ఆడ్ కపుల్ చూసారా? (చంపకమాల, సమీక్ష)

చం. ఇరువురు సఖ్యులే; సతుల ఇష్టము నెయ్యము కుళ్ళబెట్టి యుం
దురునొకనింట; పొందిక కుదుర్చుకొనంగను వీలుకాని చీ
దరయు చిరాకులున్ పెరుగ దుర్భరమవ్వును కొత్తజీవితం;
తెరచుకొనున్ కనుల్ పెనము దిగ్గి పడిండ్రని పొయ్యిలోపలన్

ఇదీ Neil Simon’s Odd Couple లో జరిగే ప్రహసనం. నీల సైమన్ వి ఇప్పటివరకు నేను చూసినవి ఆరు సినిమాలే అయినా, అతను రాసిన కొత్త (అంటే నేను చూడని) సినిమా నాకు చుప్పిస్తానంటే కళ్ళుమూసుకుని (ఉర్ఫ్ నిస్సంకోచంగా!) చూడడానికి ఎప్పుడైనా సిధ్ధమవుతాను.

అరవైల్లో వచ్చిని ఆడ్-కపుల్ రెండొవ భాగం తొంభైల్లో తీసారు, కొద్దిగా నవ్వులాటగా ఉన్నా అది అంత బాగా ఆడలేదు. కాని మొదటి భాటం మటుకు నవ్వులు, కాసుల జల్లులు రెండు కురిపించి నిర్మాతలని ప్రేక్షకులని అలరించింది. ఎనెన్నో రీమేకులుకు తావిచ్చింది.

వాల్టర్ మాతౌ, జాక్ లెమన్ కలిసి నటించిన పలు హాస్యభరిత చిత్రాలలో బాగా ప్రాచుర్యం పొందినది చిత్రాలలో ఇదొకటి. వారిద్దరి నటనే కాక బ్రాడ్వే నాటిక నుంచి మలచబడిన కధ కాబట్టి, చమత్కార సంభాషణలకి కొదవ ఉండదు..

“nature didn’t intend poker to be played like this”
“who writes his will on a toilet paper?” “Felix, that’s who”
“what do you say to a man crying in your bathroom”
“childhood sweethearts, were you?” “Oh no, they are my kids”
“in other words, you are saying…” “NO, those are the exact words”

ఇవే కాక ఇలాంటివి ఎన్నెన్నో చెణుకులు చిత్రం నిండా ఉంటాయి, మళ్ళి మళ్ళి చూసినా నవ్విస్తూ ఉంటాయి.

ఆస్కర్, ఫిలిక్స్ ఇద్దరూ పెళ్ళాలతో గొడవ పడిన వాళ్ళే. ఆస్కర్ విడాకులు తీసుకుని చాలరోజులయ్యి ఒంటరిగా ఉండడం అలవాటు. ఫిలిక్స్ కి ఇటీవలే పెళ్ళి పెటాకులయ్యింది. ఉండడానికి ఎటు పోదామా అనుకుంటున్న తరుణంలో ఆస్కర్ ఆదుకుని తన ఇంట్లో తలదాచుకోనిస్తాడు. ఆస్కర్ కి శుచి శుభ్రత అంటే ఎంటో కూడా తెలియదు. ఇల్లు ఒక చెత్త కుండిలా ఉన్నా పట్టించుకోడు. ఫిలిక్స్ కి శుభ్రత పిచ్చి, పైగా రోగభ్రాంతి ఎక్కువ - ఎదైనా తనకి నచ్చిన విధంగా లేక పోతే ఆ ఆదుర్దా వల్ల తుమ్ములో దగ్గులో మొదలు.. ఆస్కర్ కి ఆడవాళ్ళని ఇంటికి తీసుకు రావాలని మోజు, ఫీలిక్స్ ది ఇంకా భార్యని మర్చిపోలేని పరిస్థితి, ఇంటికి వచ్చిన ఆడవాళ్ళతో ఇంకేమీ మాట్లాడడానికి లేక తన గోడు వెళ్ళబుచ్చి ఆస్కర్ వేసిన పధకాలనన్ని మట్టి కలిపిస్తుంటాడు.

చివరకి ఇద్దరు ఒకరి మొహం ఒకరు చూసుకోలేని పరిస్థితి వచ్చి పడుతుంది. పెళ్ళాలని వదిలి వచ్చినా, మళ్ళి పెళ్ళాలే దొరికినట్టు అవుతుంది వారికి. మనకేమో వీరిద్దరి పెళ్ళిళ్ళు అసలు ఎందుకు పెటాకులయ్యాయో తెలుస్తుంది.. ఇవన్నీ వెరసి నవ్వుల వర్షం.

తప్పక చూడాల్సిన హాస్యభరిత చిత్రం.

అలవోక సినీ పృఛ్ఛకం (Random cine quiz) – 7

ఈ సారి ప్రశ్నలు ఇవిగో.

1. తెలుగులో చిరంజీవి నటించిన ఈ చిత్రం పేరుతోనే దాదాపు ఇరవై ఏళ్ళ క్రితం హిందిలో ఒక చిత్రం వచ్చింది. ఆ చిత్రం అనూహ్య విజయం వల్ల అందులోని హీరో హింది చలన చిత్ర రంగంలో కొన్నేళ్ళు ఒక వెలుగు వెలిగాడు. అందులోని పాటలన్ని చాలా ప్రాచుర్యం పొందాయి. వాటిలో భావోద్వేగ పూరితమైన పాట ఒకటి ఉంది. ఆ పాట చిత్రీకరణకి ఒక ప్రత్యేకత ఉంది. ఏమిటది?

క్లూ: భావోద్వేగం! తెలియలేదా? సరే, ఓ వర్షం కురిసిన రాత్రి!

2. రాకి (హింది), విక్రం (తెలుగు), ఆరెంజ్ కౌంటి (ఆంగ్లం) చిత్రాలకి ముడి వేయండి?

3. ఈ కధానాయకి మొదటి హింది చిత్రం ఒక తెలుగు చిత్రానికి రీమేక్. ఆ రెండు చిత్రాలలో ఆమే కధానాయకి. ఆ తెలుగు చిత్రానికి, వేటూరి గారికి ఒక ప్రత్యేక సంబంధం ఉంది. ఏంటది?

క్లూ: కళాతపస్వి కూడా ఉన్నారిక్కడ!

4. శోభన, సౌందర్య, విద్యా బాలన్ - వీరు ముగ్గురూ ఒకే పని చేసారు, ఏమిటది? ఇదే చిట్టాలో ఇంకో కధానాయకిని కూడా చేర్చచ్చు, ఆమె ఎవరు?

5. చంద్రమోహన్, కె రాఘవేంద్రరావు, చక్రవర్తి, కమల్ హసన్, భారతి రాజ, ఇళయరాజ - వీరిని ఒక చిత్రం ముడి వేస్తుంది. ఏమిటది?

6. శ్రీ శ్రీ రాసిన ఈ పాటని తెరమీద నాగేశ్వరరావు పాడుతుండగా రెప్పపాటు సమయం సంగీతదర్శకులు పెండ్యాల దర్శనమిస్తారు. ఏ పాట, ఏ చిత్రం?

క్లూ: ఎంతవరకూ నిజమో తెలియదు కాని, ఈ పాట విని ఆత్మహత్య చేసుకుందామనుకుంటున్న ఒకాయన ఆగిపోయాడట.

7. నట రత్న ఎన్. టి. ఆర్, హింది నటుడు గోవింద, హాలివుడ్ యువ నటుడు బ్రాండన్ రౌత్ - ముగ్గురికి ముడి వేయండి?

==

ఆరవ టపాలో వేసిన ప్రశ్నలకి dosanara, కొత్త పాళీ గారు సరైన సమాధానలు తెలిపారు. స్ట్రైసాండు ఇఫెక్ట్ అనేది నాలుగేళ్ళ క్రితం ఆ నాటి ఒక ఫొటోగ్రాఫర్ తో పెట్టుకున్న గొడవ వల్ల వచ్చింది. దేన్నైనా (ముఖ్యంగా అంతర్జాలంలో) అణగదొక్కాలని చూస్తే అది అంతకంతా పాప్యులరై కూర్చుంటే, అది స్ట్రైసాండు ఇఫెక్ట్ అన్న మాట. ‘పద్మమే ఉంది కాని శ్రీ లేదు’ అని వాపోయిన నటుడు నాగయ్య గారు. ఒకప్పుడు భారతదేశంలో ఏ నటుడు ఎరగనట్టి గౌరవాలు, పారితోషకాలు ఆయనకి వచ్చాయి. కాని అపాత్రదానాలు చాలా చేయడం వల్ల, వ్యాపార వ్యవహారాలలో అనుభవం లేక పోవడంవల్ల ఆయన డబ్బునంతా కోల్పోయి చివరి రోజులు పేదరికంలో గడపవలసి వచ్చింది పాపం.

యొజింబొ రెడ్ హార్వెస్ట్ పోలికలు

కురొసావ యొజింబొకి డాషియల్ హామెట్ రెడ్ హార్వెస్ట్ కి నాకు కనిపించిన పోలికలు ఇవి.

సామ్యము గల విషయం	యొజింబొ చిత్రం	రెడ్ హార్వెస్ట్ పుస్తకం
హీరో	పేరున్నవాడు, వీరుడు, ఇతన్ని చంపడం సినిమాలో ఎవరి తరమూ కాదు. కత్తిసాములోనే కాక యుక్తులు పన్నడంలో దిట్ట	పేరు లేనివాడు. తెలివైన డిటెక్టివ్. ఎలాంటి క్లిస్ట పరిస్తితులనించైనా, పక్కన ఎంత మంది హుళక్కి అన్నా తాను మాత్రం ప్రాణాలతో బైటపడతాడు.
ఊరు	అన్యాయపు పుట్ట. రెండు ముఠాలు కొట్టుకు చస్తూ ఉంటారు. ఊరి పెద్దలు ఇద్దరు.	ఇదీ అంతే. ముఠాలు మూడు. ఊరి పెద్ద ఒకడు.
పోలీసు వాడు	ప్రాణభీతితో ముఠావాళ్ళ అడుగులకి మడుగులొత్తు రకం	ఇక్కడా అంతే.
హీరో ఉపాయాలు	రెండు ముఠాలకి కొంత దూరంగానే ఉన్నా, ఒకరి మీదకొకరిని ఉసిగొల్పుతాడు. తుడిచి పెట్టుకుపోయేలా కొట్టుకుచస్తారు వాళ్ళు.	ముఠాలని ఉసిగొల్పడం ఇక్కడా జరుగుతుంది. చిత్రంలో లాగ ఓ మారు సంధి కుదుర్చుకున్న ముఠాల మధ్య చిచ్చు పెడతాడు హీరో.
విధ్వంసం	కొట్టుకు చచ్చేటప్పుడు ఒక ముఠా వారి సాకె మొత్తం నేలపాలవుతుంది. చిచ్చుకి దోహద పడుతుంది	ఇలాంటిదే ఒక సిన్నివేశం పుస్తకంలో ఉంది.
రాకపోకలు	ఊరికి హీరో రాకతో సినిమా మొదలు, ముఠాల తుడిచివేత తర్వాత అతని పోక తో ఆఖరు	ఇక్కడా అంతే
కారణం	ముఠాలని అంతమొందిచాలనే తపన తప్ప ఇంకే కారణము మనకి కనిపించదు	ఇంచు మించిగా అలానే ఉంటుంది. చిత్రంలో లాగ ఊరు వదలి వెళ్ళే అవకాశం ఉన్నా వదలక అక్కడే ఉండి పని పూర్తి చేస్తాడు హీరో. ఒక ముసలి వాడి వద్ద డబ్బు లాగినా, డబ్బు కోసం పని చేసినట్టు అనిపించదు.

మీరేమంటారు?

Dashiel Hammett's Red Harvest

ఉ. పిల్వగ పేరులేదునొక పిస్టలు చేగొని టౌనుకొచ్చెతా
నిల్వగ బెట్టగా నచటి నీతియు నీయతి కల్లమొక్కటే
సిల్వరు గుండుగా* తలచి సంధిగయున్న ముఠాల చెర్పగా
సిల్వరు గుండుగా* తలచి చిచ్చురగల్చ ముఠాల మధ్యనన్
కాల్వల నెత్తురుల్ పడెను కాల్చుకొనంగ ముఠాల్ పరస్పరం

సిల్వరు గుండు : Silver bullet is one that instantly solves a long-standing problem.

ఇదండి డాషియల్ హామెట్ రాసిన 'రెడ్ హార్వెస్ట్' పుస్తక కథా సంక్షిప్తం. ఎందరొ సమీక్షకులు దీని కథను యొజింబొ కథకు పోల్చి నప్పటికీ, కొరొసావా ఎన్నడు రెడ్ హార్వెస్ట్ ని ప్రేరణగా ప్రకటించలేదు. డాషియల్ హామెట్ రాసిన ద గ్లాస్ కీ అనే పుస్తకం (అ తర్వాత చిత్రం) మీద మాత్రం యొజింబొ ఆధారపడిందని ఒప్పుకున్నాడట. ఇంకా నేను ద గ్లాస్ కీ చదవలేదు. వచ్చే టపాలో రెడ్ హార్వెస్ట్ మరియి యొజింబొల మధ్య ఉన్న సామ్యం గురించి రాస్తాను.

నా మొదటి ఉత్పలమాల

సినీ రాతలు
ఉ. చిత్రవిచిత్రముల్ చలనచిత్రములై తెరకెక్కగా అవే
చిత్రములెన్నియో తెరపి చిక్కని రీతిగ చూసినా సరే
ఆత్రము తగ్గదేం అరెరె ఆకలి కేకల తీరుగా అహో
రాత్రము పెంపుదానగుచు రాతల పిచ్చియు హెచ్చుచేసెనే!

(అనామక వ్యాఖ్య వల్ల మొదటి పాదం చివర కొన్ని మార్పులు చేసాను)

ఉ. చిత్రవిచిత్రముల్ చలనచిత్రములై తెరకెక్కియాడ త
త్చిత్రములెన్నియో తెరపి చిక్కని రీతిగ చూసినా సరే
ఆత్రము తగ్గదేం అరెరె ఆకలి కేకల తీరుగా అహో
రాత్రము పెంపుదానగుచు రాతల పిచ్చియు హెచ్చుచేసెనే!

నేను ఈ రోజు రెండున్నర గంటలపాటు బుఱ్ఱతో కుస్తీపడి రాసిన పై ఉత్పలమాల మీముందు ఉంచుతున్నాను. చదివి మీ అభిప్రాయం చెప్పిండి. నా ఈ కాకిపిల్ల రెండుకాళ్ళ మీదా నిలబడి తన గురించి తాను పూర్తిగా చెప్పుకోగలుగుతోందో, లేక నేను వివరణ రాయాలో మీ ప్రతిస్పందనల వలనే తెలుస్తుంది. అలాగని ఇటకముక్కలు, పూలగుఛ్ఛాలు విసరడానికి మొహమాటపడకండి. నెనరులు!

Akira's Rashomon

How many times have you narrated a funny incident to your friends where you were the center of focus? Possibly many many times. But did you have another friend who came out with a totally different view on the same incident? A few times may be.

How many times have you and your friends walked out of the same experience (movie, stageplay or party) with diametrically opposite feelings about it? Quite a few times, right?

Welcome Rashomon effect - the effect of subjectivity on perception, which leads to completely different versions of the same incident from different individuals.The movie that gave us this phrase is a Kurosawa cinematic creation that took Venice film festival 1951 by storm.

Rashomon, ancient Rajamon gate, is where the movie starts and ends. This ancient gate has seen one too many killings over the years and is currently in ruins. We are introduced to a woodcutter, a priest and then a commoner who joins them to escape pouring rain. Then come 4 different versions of a ghastly rape and murder that occurred 4 days ago - as told to the commoner (and shown to us in multiple flashbacks) by the priest and woodcutter. While it is not readily apparent as to which one is true, the director gives us enough clues to figure that out. That really is not his point though; cynicism and selfishness pervade the world surely, but then there is enough goodness also to keep us going. As long as we have such goodness, there is hope!

Rashomon drew inspiration from 2 Japanese stories by the same author. Kurosawa's movie ends on a hopeful note, apparantly the original story is darker and leaves it all to the viewer at a point where its established that truth is not absolute.

Wood cutter, priest, a police informer, a bandit, a Samurai (through a medium, పూనకం వచ్చిన ఒకావిడ) and his Lady reconstruct the crime in a court inquest. Priest's and Police informer's details do not touch the rape and murder, they only provide some background information, so they do not invite further scrutiny. But baffling part is the 4 different accounts others provide about the gruesome happenings. If not for Samurai's murder, the bandit will be convicted for countless other crimes he committed (the noted brigand that he is), but it is not readily clear from the participants' and witness accounts on who committed the murder.

Toshiro Mifune as the wild brigand is beastly in appearance and mannerisms. He brings raw physical energy to the role that enlivens the screen whenever he is around. Takashi Shimura as the woodcutter, weighed down by some unknown guilt, is excellent too. The background music, a repetitive loop that plays over and over, does much to keep up the heightened tension. The movie doesn't have any light-hearted moments, but one scene I found particularly funny was the way the bandit and samurai fight in woodcutter's story. Their lack of skill and almost blind floundering with the swords, panting loudly while slashing swords in all directions is unintentionally funny when seen in the context of their own admissions of bravery earlier on.

The camera work, especially in the forest scenes is very good. I watched an interview where Kurosawa mentioned it saying "in those days no one pointed the camera directly at the sun; think we were the first ones to do it".

There have been lot of movies since Rashomon that have dealt with subjective perceptions, narration that cuts back and forth in time - so it might not appear to be a new narrative technique now. When new, it did bedazzle the viewers and ensured a continued interest in Kurosawa's later works. Lack of such bedazzlement now might be the only regret you feel watching the movie.

The Sting

1973లో విడుదలై ఉత్తమ చిత్రంగానే కాకుండా దర్శకత్వానికి, నేపధ్య సంగీతానికి మరి ఇంకా నాలుగు విభాగాలలో ఆస్కర్ తెచ్చుకున్న చిత్రం The Sting. ఇప్పటిదాకా విడుదలైన కనుగప్పు చిత్రాలలో (con movies) ఇది అత్యుత్తమమైనదంటే అతిశయోక్తి కాదు. అప్పటికే మోసగాళ్ళ కధలుగా చాలా మందికి తెలిసిన చిన్నచిన్న కథలను ఇముడ్చుకుని వాటి సహాయంతో ఇంకో పెద్ద కనుగప్పు కథను చూపుతుందీ చిత్రం.

King Con, Con-Ed పుస్తకాలు ఇలాంటి మోసాలనే ఆసక్తికరంగా చెప్పినా, ఈ చిత్రకథకి సరిరావు. కింగ్ కాన్ పుస్తకం ఐతే మొదటి పేజీలొనే ఒకింత ఆర్భాటంగా ‘compared to this, The Sting feels like a mosquito bite’ అని అంటుంది. పుస్తకాన్ని తప్పక చదవాలని ఉత్సాహం కలిగించే వాక్యమది.చదివిన తరువాత అది ఆర్భాటప్రేలాపనే అనిపిస్తుంది లెండి, అది వేరే విషయం.

ఏదైనా వంటకం చక్కగా కుదరాలంటే అన్ని పధార్ధాలు తగుపాళ్ళలో ఎలా పడాలో, అలాగే ఓ మంచి కనుగప్పు కథ తయారవ్వాలంటే, దానికి కావలసిన ముడి పదార్ధాలు కొన్ని ఉన్నాయి. అవేంటంటే.

తెలివైన మోసగాడు: సాధారణంగా ఇట్టి కథలలో మోసగాడు వాడి ముఠా, వీళ్ళే హీరోలు. వీళ్ళు ఎంత టక్కరులైతే అంత మంచిది. స్టింగ్ లో పాల్ న్యూమాన్ ఎన్నెన్నో మోసాలు చేసి, కాస్త విశ్రాంతి తీసుకుంటున్న నేర్పరి. అతని దగ్గరకు వచ్చి చేరతాడు రాబర్ట్ రెడ్ఫోర్డ్. వీరిద్దరూ, కొంతమంది స్నేహితులతో నడిపే మోసమే ఈ కథ. అంతక్రితం ‘బుచ్ కాసిడి అండ్ ది సన్డాన్స్ కిడ్’ లో నటించిన న్యూమాన్, రెడ్ఫోర్డ్ జంట ఇందులో మళ్ళి అదరగొట్టేస్తారు.

మార్క్: అంటే మోసగింపబడే వాడు. వీడే కథకి విలన్. మన హింది చిత్రం ‘బంటి ఔర్ బబ్లీ’ లో తాజ్ మహల్ కొనేసే వెర్రి వాడి తరహాలో వీడూ ఉంటే కథ రక్తి కట్టడు. హీరోలకి ధీటుగా తెలివి గల వాడై ఉంటేనే బావుంటుంది. స్టింగ్ లో లోనెగన్ (నటుడు రాబర్ట్ షా) మార్క్ అన్నమాట. తన దగ్గర నుంచి దొంగతనం చేసిన వాళ్ళని, అది ఎంత చిన్న దొంగతనమైనా సరే, వారిని ప్రాణాలతో వదిలిపెట్టని కౄరుడు. పైగా మోసాలు చేసి పైకి వచ్చిన వాడు, చాలా తెలివైన వాడును.

సెటప్: చేపని గాలాం వేసిన తీరులో మార్క్ ని టెంప్ట్ చేయగలిగిన సెటప్ ఉండాలి. మార్క్ కూడా ఒక మోసగాడే ఐతే ఇది మరి కొంచెం కష్టమవుతుంది. మోసం ఎంత కష్టమైనదైతే చుసేవాళ్ళకి అంతకంత సంతృప్తి ఉంటుంది.

స్టింగ్: ఇది అసలు మోసం. మోసం చేస్తున్నపుడే కాక అయిపోయిన తర్వాత కూడా మార్క్ కి అనుమానం రాకుండా ఉండాలి, మామూలు మోసాలకి దీనికి ఇదే తేడా. పరుపులో నల్లిలా కుట్టి మాయమవ్వాలి.

పై చెప్పిన విషయాలన్నీ ఈ చిత్రంలో చక్కగా కుదిరాయి. చివరి పది నిమిషాలలో మాత్రం కథ ప్రేక్షకులు ఊహించని మలుపు తిరుగుతుంది. నేను మొదటి సారి చూసినప్పుడైతే బుర్ర తిరిగిపోయింది.

చిట్ట చివరి మలుపే కాకుండా ఇందులో ఎన్నో చక్కటి సన్నివేశాలున్నాయి, మచ్చుకకి ఇదొకటి. కాకపోతే, చకచకా సాగిపోయే grifter-speak (కనుగప్పు వాడుక భాష) అర్ధం చేసుకోవడం కొంచెం కష్టమయ్యే అవకాశం ఉంది కాబట్టి, కనీసం మొదటి సారి చూసేటప్పుడు సబ్-టైటిల్స్ ఉన్న డి.వి.డి ఉంటే బావుంతుంది. కథ పూర్తిగా అర్ధం చేసుకోవడం సులభం అవుతుంది.

Akira’s Yojimbo

Two henchmen of a village mob boss guarding a badly roughed-up Ronin (that's a Samurai with no master), Sanjuro, watch him stir. One of them is worried while the other placates him saying “Don’t bother about him - he doesn’t have his sword”. That exemplified Sanjuro in Yojimbo for me. A consummate swordsman, he might not be physically powerful, but hand him a sword - the dexterity with which his slices and slashes it, makes him deadlist of opponents. Add to it his devious nature and you have a veritable trouble at hand, as the mobs in a Japanese town realize.

Yojimbo is set in an unnamed town torn apart by two factions. A Ronin rendered master-less by the fall of Togukawa dynasty comes there. As he walks an empty main street, he sees a dog running away with a severed hand and figures death visits the town very often. He later learns from the inn-keeper about the rivalry between Seibei and Ushitora for control over the town. This rivalry has kept his neighbor, the coffin-maker very busy. Ignoring inn-keeper’s exhortations to leave, Sanjuro decides to stay on and clean up the place. And his motive? Not money or power definitely; It might just be a desire to get into the thick of some action. Not knowing his motive doesn’t diminish an iota of entertainment value of the tautly-edited, quick paced story, so I didn't care.

Sanjuro soon starts his game, deftly playing one warring group against the other and succeeds in bringing them to an internecine ending. Toshiro Mifune as Sanjuro has a commanding screen presence, and it is a delight to watch him go about the clean-up. Like his Kikochiyo in Seven Samurai, Sanjuro too he has his own set of weird and often funny mannerisms - the scratching, shrugging and hiding his hands in the kimono - but then he isn’t as complicated as the former. And of course, he has an aura of heroism further accentuated by the kind of grudging admiration (and fearful loathing) he inspires from both mobs in the town.

Tatsuya Nakadai plays Unosuke, the brother of Ushitora and the only one who can match Sanjuro’s wits. True to his name (as one character says in the movie) he is a wolf in a hare’s garb; his handsome face belies the savagery of character lurking beneath that shows occasionally through his cold-blooded actions, crooked smile and cold eyes. His feline gait underlines that menacing streak a tad more. Nakadai's role here looked to me like a pre-cursor to the ultra-savagery he personifies as Ryunosuke in The Sword of Doom.

A big asset of this film is its background score. It heightens the mood of the film considerably during all the battle scenes. I loved the music piece that plays during titles too.

For all its battle scenes and fights, the movie doesn’t come across as a serious one. It is not just the light-hearted moments interspersed in the narrative, but also Sanjuro's supreme confidence bordering on fatalism that gives you a reason to just sit back and enjoy his systematic demolition of the baddies. So, what are you waiting for? Get the DVD, popcorn and let the show begin.

అలవోక సినీ పృఛ్ఛకం (Random cine quiz) – 6

ఐదవ ప్రశ్నల పుట్టకి సమాధానాలు, ఒక సవరణ ఇవిగో. రెంటికి dosanara, తెలుగువీర, ఒక ప్రశ్నకి చేతన సరైన సమాధానాలు తెలిపారు. నెనర్లు!

1. బాలనటిగా తెలుగు తమిళ హింది రంగాలలో పేరుతెచ్చుకున్నది శ్రీదేవి. ఆమె బావమరిది అనిల్ కపూర్. అతను వంశ వృక్షం అనే తెలుగు చిత్రంలో, పల్లవి అనుపల్లవి అనే కన్నడ చిత్రంలో నటించాడు. పల్లవి-అనుపల్లవి కి దర్శకుడు మణి రత్నం. అతని భార్య సుహాసిని. ఆమె బాబాయ్ కమల్ హసన్. కమల్ హసన్, శ్రీదేవి నటించిన చిత్రం వసంతకోకిల

2. ఎమ్. ఎస్. రామారవు గారు ఘంటసాల గురించి అన్న మాటాలవి., చాకలి వాడు రేలంగి, సినిమా లవకుశ. సవరణ: ఆయన అన్నది “రాముడి పాటలు ఆయనే పాడుకున్నరు, చాకలి వాడి పాటలు ఆయనే, చివరికి వాల్మీకి పాటలు కూడా”

3. బాలిండియా రేడియో అన్నది నాగూర్ బాబు (మనొ)

ఇక ఈ సారి ప్రశ్నలు.

1. కొంచెం కష్టమైనదే: అసెంబ్లి రౌడి, హలో డార్లింగ్, పోలిసు భార్య చిత్రాలకి స్ట్రైసాండ్కి (పరోక్షమైన)సంబంధం లాగ గలరా. (గమనిక: ఆమెకి ఈ చిత్రాల గురుంచి తెలిసే అవకాశం లేదనుకుంటా..సంబంధం కోసం tangential గా ఆలోచించాలి)

క్లూ: "స్ట్రైసాండె ఇఫెక్ట్" గురించి ఆలోచించండి

2. కేంద్ర ప్రభుత్వం తనకు పద్మశ్రీ పురస్కారం ప్రకటించినప్పుడు 'పద్మ ఉంది కాని శ్రీ లేదు' అని వాపోయిన గొప్ప నటుడు ఎవరు.

క్లూ: తెలుగు నటుడే. ఒకప్పడు కధానాయకుడిగా నటించడానికై కని విని ఎరుగనంత అత్యధిక పారితోషకం లభించేది ఈయనకు..

New addiction

Find a Border's store that has a Seattle's Best Coffee shop in it and do your tastebuds a favor - try their new Maple Syrup Mocha (hot and cream on top). Wifey and I tried it 2 weeks ago, now we make weekend trips only for the coffee. I am not a regular coffee drinker and never knew Maple syrup and coffee can blend so well to give such a delicious taste. Don't skimp on the extra cream - దాని కోసం రెండు రోజులు ఉపవాసం ఉండవలసి వచ్చినా సరే..You can thank me later! ఇంతదాకా ఎలాగు వచ్చారు కాబట్టి, డిగ్ లో పైపైకి వస్తున్న ఈ థాయ్ డాన్స్ ప్రకటనని, 'పిల్లి-బల్లి' నూడుల్స్ ప్రకటనని చూడండి.నవ్వుకోండి.

పప్పు పప్పు

నేను స్నేహితులతో అప్పుడప్పుడు స్క్రాబుల్, చైనిస్ చెక్కర్స్ లేక్ క్రాస్వర్డ్ పిరమిడ్ అడతాను. సాధారణంగా గొడవలేమీ లేకుండా అయిపోయే ఆటలే ఎక్కువ, కానీ అప్పుడప్పుడు పోటి కొంచెం తీవ్రతరమవుతుంది. నువ్వా-నేనా అంటూ సాగే అలాంటి ఆటల్లో ఓడిపోయిన వారికి తెగ ఉక్రోషం రావడం, దానితో వెంటనే (ఓటమి మచ్చని మాన్పుకోడానికి) ‘ఇంకో ఆట ఆడదామని’ అడగడమూ జరుగుతాయి. “కష్టపడి గెలిచినప్పుడు కొద్ది సేపు విర్రవీగడం గెలిచిన వాడి హక్కు” అని నమ్మడం మూలాన నేను గెలిస్తే అలాంటి రిపీట్ ఆటలకి సాధారణంగా ఒప్పుకోను.. నాకెదురుగా అడుతున్నది ఆస్ట్రేలియా, లేక ఒకప్పటి విండీస్ జట్టులలాంటి స్నేహితుడైతే చచ్చినా ఒప్పుకోను.

మరి మన భారతీయ జట్టో? ఒప్పుకోవడమే కాదు, ఎదుటి వాడి చేతిలో పప్పు పప్పు అయిపోయి, అంతకు మునుపు గెలిచిన గెలుపు ఇంకా అభిమానుల మనసులలో పూర్తిగా ఇంకక ముందే ఓటముల పరంపర తెచ్చిపెట్టుకుంటుంది.

1983లో గెలిచిన అంతర్జాతీయ కప్పు తర్వాత చూడండి ఏమైయ్యిందో! విండీస్ వాళ్ళు వచ్చి మనవాళ్ళని చితక కొట్టి, ODIలలో 5-0, Tests లో 3-0 ఓటమిని చవిచూపించారు.

ఇప్పుడు ఆస్ట్రేలియాతో మళ్ళి అదే కధ సాగుతోంది. అప్పటి విండీస్ జట్టుకి ఉన్నట్టి హుందాతనం ఇప్పటి ఆస్ట్రేలియన్లకి లేదు - మనని ఓడించి, 20-20లో మనం ఏదో గుడ్డిగా గెలిచామని పెద్ద రభస చేసినా చెస్తారు వీళ్ళు. అలాంటప్పుడు, మన వాళకి కొన్ని వారాల వ్యవధినిచ్చి, విశ్రాంతి తీసుకోనిచ్చి అటు తరువాత అడనివ్వాల్సింది కదా? అవును, కానీ జట్టుకి ఏది మంచిదో, ఏంచేస్తే మన విజయ పరంపర కొనసాగగలుతుందో అనే మంచి ఆలోచనలే మన బి.సి.సి.ఐకి ఉంటే మన జట్టు స్థిరవిజయాలకి మారుపేరుగా ఎప్పుడో పేరుతెచ్చుకునేది...ప్చ్!

ఇంటి దొంగని ఈశ్వరుడైనా పట్టలేడు

గమనిక: ఈ టపా ఏ ఒక్క కవినీ ఉద్దేశించి రాసినది కాదు.

పద కవితా పితామహుని ‘పలుకు తేనెల తల్లి పవళించెను’ గురించి కొత్తపాళీ గారి వివరణలు చదివిన తరువాత నాకు కొన్ని అనుమానాలు మొదలయ్యాయి. ఆ అనుమానాల వివరణే నా ఈ టపా.

తెలుగు మీద బాగా పట్టు ఉన్న వాళ్ళు రెండు రకాలు ఉన్నారనిపిస్తోంది - ఒకరు, కవులు, పండితులు, సినిమాలన్నా, వాటి crass commercialization అన్నా కిట్టని వాళ్ళు. సినిమాల జోలికి వారు పోరు. రెండు, పాండిత్యం ఉన్నవారే కానీ మసాల పత్రికలకి, సినీ సాహిత్యానికి చేరువగా ఉన్నవారు.

రెండవ తరహా కవులని ఒక క్షణం విద్యార్థులు అని అనుకుందాం. అదే నిజమైతే వారున్న తరగతి ఎలాంటిదంటే - అక్కడ ప్రతి ఒక్కడు నకలు చేసే వాడే, చీటిలు పెట్టేవాడే. సంగీతపు విద్యార్ధి విదేశాల, స్వదేశపు ఇతర భాషల పాటలని నకలు కొడుతాడు. దర్శకపు విద్యార్ధి దేశ భాష పరిమితులు లేకుండా హిట్టైన సినిమా అంటే చాలు డివిడిని కెమెరా పక్కన పెట్టి సినిమా లాగించేసే సత్తా ఉన్న వాడు. నిర్మాత విద్యార్ధి, ఇక వాడి సంగతే వేరు - బాగా డబ్బున్న వాడు, చదువు అబ్బ లేదు కాబట్టి ఎవడు బాగా నకలు కొట్టగలడో వాడిని చేరదీస్తాడు, డబ్బు వెదజల్లుతాడు. ఇలాంటి మహామహులందరి చుట్టూ ఉంటూ నకలు కొట్టాలని అనిపించని వారు ఎంత మంది ఉంటారు చెప్పండి? So, సినీ కవులకి నకలు కొట్టాలనే ఆలోచన ఎప్పుడో అప్పుడు రానే వస్తుంది.

మరి అలా అనిపిస్తే వారికి ఉన్న దారులేవి? ఒకటి పరభాష సాహిత్య చౌర్యం. ఇదంత సులభమైన విషయం కాదు, వేరే భాషలో ప్రావీణ్యం ఉండాలి. ఉంటే మాత్రం నిక్షేపంగా నెట్టుకొచ్చేయచ్చు. రెండు, సొంత ఇంటి ఇనప్పెట్టికే కన్నం పెట్టడం. సొంత ఇంటి ఇనప్పెట్టంటే, తెలుగు భాషలోనే ఉన్న కవితా సంపద. ఇదివరకటి కవులలో ఎంతో మంది మహామహులున్నారు - వారి కావ్యాలు చదివి, వాటిలో ఉపమానాలని, పద విన్యాసాలని మోసుకొచ్చేయచ్చు. పరభాసా చౌర్యమంత కష్టమైన పని కాదు ఇది.

ఒక సామాన్య సినీ ప్రేక్షకుడు నాలాంటి వాడే ఐతే, శ్రీనాధుని శృంగార వర్ణనలని కొట్టుకొచ్చేసిన కవి సినీ సాహిత్యాన్ని విని (అది శ్రీనాధునిదని తెలియక) ఈల వేయడం రాదు కాబట్టి, చేతులు నెప్పెట్టే దాక చప్పట్లు కొడతాడు,. పక్క వాణ్ణి చూసి వాడికి అర్ధం కాలేదనే అనుమానం వస్తే, ‘హు, వీడికి కవి హృదయం అర్ధం చేసుకునేంత సీను లేదు’ అని పన్లో పనిగా ఒక చిన్న చూపు కూడా పడేస్తాడు. అవునా?

చిక్కు ఎక్కడ వస్తుందంటే, ఇంటి దొంగ కవులని పట్టగలిగిన వారు, మొదటి రకం కవులు. కానీ ముందే చెప్పుకున్నాంగా, వారికి సినిమాలంటే కిట్టవని. కధ మొదలుకు..

పాటల బాణీలు, సినిమా కధలు అంతర్జాలం పుణ్యమా అని ఎక్కడి నుంచి కొట్టుకొస్తున్నారో కనిపెట్టగలం. పాటల సాహిత్యాన్ని ఎలాగ పట్టడం? కష్టమే.. నేను, నాలాంటి వారు, మహా కవుల కావ్యాలు తిరగేస్తే కానీ ఇలాంటివి కనిపెట్టలేము. ఏమంటారు?

అలవోక సినీ పృఛ్ఛకం (Random cine quiz) - 5

ముచ్చటగా మూడు తెలుగు ప్రశ్నలివిగో..

1. బాలనటిగా తెలుగు తమిళ రంగాలలో పేరుతెచ్చుకున్న ఈ నటి, పెరిగి తెలుగు తమిళ రంగాలే కాక హింది రంగాన్ని కూడా ఒక ఊపు ఊపింది. ఈమె బావమరిది హింది రంగంలో పేరున్న నటుడు. అతను తెలుగులో ఒక చిత్రంలో నటించాడు కూడా. కన్నడలో అతను నటించిన ఒకే ఒక చిత్రానికి ఒక నూతన దర్శకుడు పని చేసాడు. ఆ దర్శకుడు అటు తర్వాత ఒక తెలుగు చిత్రం, పలు తమిళ హింది చిత్రాలు చేసి చాలా పైకి వచ్చాడు. ఇతని భార్య దక్షిణ భారత భాషలలో పేరు తెచ్చుకున్న నటి. ఈ నటి బాబాయ్ ప్రసిధ్ధి పొందిన ఒక కధానయకుడు.

మొదట చెప్పిన కధానాయకి, చివర చెప్పిన కధానాయకుడు పలు హిట్ చిత్రాలలో నటించారు. వాళ్ళు నటించిన ఒక చిత్రంలో ఇద్దరూ అద్భుతమైన నటన ప్రదర్శించారు, కానీ కధానాయకుడికే ఉత్తమ నటుడి జాతియ పురస్కారం లభించింది. తెలుగులో కూడా వచ్చిన ఆ చిత్రం పేరేమిటి.

2. 'ఆయనే రాముడి పాటలు పాడుకున్నారు. ఆయనే నారదుడి పాటలు, చివరకి చాకలివాడి పాటలు కూడా పాడుకున్నారు' అని ఒక గాయకుని గురించి ఇంకో గాయకుడన్న మాటలివి. ఎవరా చాకలి వాడు, ఏమా చిత్రం. గాయకులని కూడా గుర్తించండి. (ఈ ప్రశ్నకి ఒక సవరణ ఇక్కడ ఉంది)

3. 'చిన్నప్పుడు అందరికి ఆలిండియా రేడియో ఉంటే నాకు మాత్రం బాలిండియా రేడియోనే' అని బాలుని పొగిడిన గాయకుడు ఎవరు.

దిగని ముద్ద

మా ఇంటి దగ్గర ఉన్న లైబ్రరీలలో ఒక సదుపాయం ఉంది. వారి దగ్గర లేని పుస్తకాలు, డివిడిలు మొత్తం మేరిలాండు లైబ్రరిలలో ఎక్కడైనా ఉంటే, సాలెగూళ్ళలో మనం వెతుక్కుని వాటిని కావాలని అభ్యర్ధన పెట్టుకుంటే, చిల్లి గవ్వ కూడా అడగకుండా తెచ్చి పెడతారు.

బావుంది కదా అని రెండు కురొసావా సినిమాలు కావాలని చెప్పాను. ఒకటి 'డ్రంకెన్ ఎంజల్' ఇంకోటి 'సంజురొ' - ఎప్పుడెప్పుడొస్తాయా అని ఆత్రుతతో ఎదురుచూస్తున్న నాకు, ఈ రోజు వచ్చి పట్టికెళ్ళమని ఒక వేగు వచ్చింది. లైబ్రరీకి వెళ్ళాను.రెండు పెద్ద పెట్టెలు - ఒక్కొక్కటి ఐదు కేజీలకి తక్కువ ఉండదనుకుంటా- తీసుకెళ్ళమని నా చేతిలో పెట్టారు. ఇంత పెద్దగా ఉన్నయేంటిరా బాబు అని నేను నోరు వెళ్ళ బెట్టాను. ఇదివరకూ పుస్తకాలు తెప్పించా కానీ సినిమాలు ఇదే మొదటి సారి కావడం వల్ల, ఏమోలే కెసెట్లని చక్కగా చుట్టి చెక్కుచెదరకుండా పంపారేమోనని అనుకున్నా. కానీ మనసులో ఓ మూల చిన్న అనుమానం. అనుమానాలని అణగదొక్కి చివరకి రెండు పెట్టెలని ఇంటికి పట్టుకొచ్చేసా.

ఒక పెట్టె తెరిచి చూస్తే అందులో సినిమా రీలుంది. హార్నీ, 'మోషన్ పిక్చర్' అంటే బడుధ్ధాయిలు ఏకంగా సినిమా రీలునే పంపేసారే! ఇది చూడడానికి ప్రొజెక్టర్ సదుపాయం ఏదైనా ఉందా అని లైబ్రరీకి కాల్ చేసాను. అక్కడి ఆయన కనుక్కుని రేపు చెపుతానన్నాడు. చూద్దాం ఏమి జరుగుతుందో. ఈ రాత్రి సంజురొ కవర్ చేసేద్దామనుకున్న ఆలోచన ఆలోచనలానే మిగిలింది.

నమ్మకం కుదరలేదా? మీరే చూడండి.

1. రీళ్ళు

2. డివిడి పక్కన రీళ్ళు - అవి ఎంతున్నయో అంచనా కోసం; అటు తర్వాత సాక్షాత్తూ రీలే..

అలవోక సినీ పృఛ్ఛకం (Random cine quiz) - 4

మూడవ పృఛ్ఛకంలో సౌమ్య అన్నిటికీ, విశ్వనాధ్ కొన్నిటికి సరైన సమాధానాలు చెప్పారు. అదే ప్రశ్న తరహాలో ఇంకోటి.

క, ఖ, గ ముగ్గురూ హింది చిత్రరంగంలో పేరుపొందిన సంగీతదర్శకులు. క, ఖ సమకాలీకులు కూడా. గ ని చిన్నప్పుడు రికార్డింగ్ స్టూడియోకి తీసుకు వెళ్ళే అలవాటు క కి ఉండేది. ఒక సందర్భంలో గొంతెత్తి ఏడుస్తున్న గ ని చూసిన ఖ - "ఏడుపు కూడా స్వరబధ్ధంగానే ఏడుస్తున్నావే" అని అబ్బురపడి ఒక స్వరంపేరు ముద్దు పేరుగా పెట్టాడు. గ పెరిగి పెద్దైన తర్వాత కూడా చాలా మంది ఆ పేరు (చ) తోనే పిలిచేవారు.

క, ఖ, గ ఎవరు? చ ఏమిటి?

(ఒక క్లూ: గ సంగీతం కూర్చడంలోనే కాక, తబల, హార్మొనిక (మౌతార్గన్) వాయించడంలో దిట్ట)

ఆర్సెనిక్ అండ్ ఓల్డ్ లేస్ చూసారా?

1943లో విడుదలైన ఫ్రాంక్ కాప్రా, కారీ గ్రాంట్ ల ఆర్సెనిక్ అండ్ ఓల్డ్ లేస్ నాకు తెగ నచ్చే హాస్యభరిత చిత్రాలలో ఒకటి. సినిమాగా విడుదలవ్వక మునుపు ఇది ఒక నాటికగా బ్రాడ్వే లో ప్రదర్శితమయ్యి ఎంతో మందిని ఆకట్టుకుంది. ఇప్పటికి పలు కాలేజిలలో (ఇండియాలో కూడా) దీన్ని స్టేజికెక్కించే వారున్నారు. ఎన్నో మలుపులతో, నవ్వుతెప్పించే సంభాషణలతో, మంచి నటుల నటనతో కూడి ఉండి చూసిన ప్రతీ సారి నాకు ఆనందాన్ని కలిగిస్తుందీ చిత్రం.

ఒక్క ముక్కలో చెప్పాలంటే- ఒక వెర్రికొంపలో కొత్తగా పెళ్ళైన ఒక వెర్రివాడు (ఈ వెర్రి ముందు వెర్రి వేరు) పడే కష్టాల పరంపర - ఈ కధ. మార్టిమర్ బ్రూస్టర్ ఒక పేరున్న రచయిత, వివాహ ద్వేషిను. అలాంటివాడు పక్కింటిపిల్ల ఎలేన్ మీద మనసుపారేసుకోవడమూ, ఆమె దాన్ని ఆత్రంగా ఏరేసుకోవడమూ జరిగిపోతాయి. పెళ్ళి కూడా చకచకా జరిగిపోతుంది (పెళ్ళి నమోదుల ఆఫీసులో జరిగే పెళ్ళిళ్ళకి రెండు సంతకాలే కదా కావలసింది?)

హనీమూన్ కి నయాగరకి వెళ్దామని నిర్ణయించి ఇంటికి వెళ్ళి సామనంతా తెచ్చుకోవడానికి వచ్చినప్పటినుంచి మొదలవుతుంది అసలు హాస్యపుతంతు. మార్టిమర్ ఇంట్లో ఉండేది, ఇద్దరు పిన్నులూ (ఎబి,మార్తా) ఒక అన్నయ్య టెడి..అన్నకి వంద వేపగింజలంత వెర్రి, వాడికి తాను రాష్ట్రపతి రూస్వెల్ట్ అని భ్రమ. మాటిమాటికీ "చార్జ్" అని పెద్దగా కేకలు పెడుతూ, యుధ్ధానికి వెళ్తున్న సేనాధిపతిలా మెట్లమీద పరుగెడుతూ ఉంటాడు.

ఇంటికి చేరిన కొద్ది సమయంలోనే దివాన్లో మార్టిమర్ కి ఓ ముసలాడి శవం కనబడుతుంది. కాసేపు నోటమాట రాక, చివరకి తేరుకుని పిన్నులని ఇదేమిటని అడగగానే వాళ్ళు, పెద్దగా పట్టించుకోకుండా, “నీ వయసుకి ఇంత ఆదుర్దా మంచిది కాదురా’ అంటారు. వాళ్ళకి ఇదేమీ తెలియదని, పిచ్చి ముదిరి టెడి ముసలాడిని చంపేసాడని అనుకుంటాడు, ఇక ఆలస్యం చేయకుండా టెడిని హాపీడేల్ సానిటోరియంలో చేర్పించాలని నిర్ణయించుకుంటాడు. హాపీడేల్ కి చేసిన ఫోన్ కాల్ సన్నివేశం చాలా నవ్వు తెప్పిస్తుంది. అక్కడి అధికారి, “ఇప్పటికే మాకిక్కడ చాలమంది రూస్వెల్టులు ఉన్నారు, ఈ మధ్య నెపోలియన్ లు తక్కువైయ్యారు మీవాణ్ణి నెపోలియన్ అవ్వమనగలరా?” అని అడుగుతుంటే ఎవరికి నవ్వు రాదు?

తర్వాత మాటల్లో తెలుస్తుంది, ఈ ముసలాడే కాకుండా ఇంకా పన్నెండు శవాలు ఇంటి భూగృహం (cellar) లో ఉన్నాయని. అదిరిపోతాడు మార్టిమర్. ఆరా తీయగా తెలిస్తుంది, తన పిన్నులు ముసలివాళ్ళని ఇంటికి రప్పించి, వైన్ లో చిటికెడు సైనైడు, మరో రెండు విషరసాయనాలు కలిపి ఇచ్చి వాళ్ళని చంపేస్తున్నారని. టెడికి ఈ చావుల గురించి వివరాలు తెలియకపోయినా, దేశంలో వ్యాధులు ప్రబలుతున్నాయని, పనామా కాలువ వద్ద శవాలని పూడ్చి పెట్టాలని చెప్పి, భూగృహంలో వాడిచేత శవాలను పాతిస్తూ ఉంటారు పిన్నులు. ఒక పిచ్చాడనుకుంటే ముగ్గురు తయారవుతారు మార్టిమర్ ఖర్మకి.

ముగ్గురినీ నొప్పించకుండా సానిటేరియంలోకి ఎలా పంపాలిరా అని ఆలోచిస్తుండగా పానకంలో పుడకలాగ చిన్నప్పుడే ఇల్లు వదిలి వెళ్ళిన జొనాతన్ (మార్టిమర్ కి ఇంకో అన్న), ఒక సహచరుణ్ణి వెంటబెట్టుకుని ఇంటికి వస్తాడు. వాడికి ముదురు పిచ్చి, చిన్నపటి నుంచే కౄరత్వం ఎక్కువ. ఆపాటికే పలు పట్టణాలలో పన్నెండు హత్యలు చేసాడు. వాడికి మార్టిమర్ అంటే అస్సలు పడదు - తన మొహం పోలీసులు గుర్తు పడుతున్నారని గుట్టు చప్పుడు కాకుండా పిన్నుల ఇంట్లో ప్లాస్టిక్ సర్జరీ చేయించుకుందామని ఒక నాటు వైద్యుణ్ణి వెంట పెట్టుకు వచ్చాడు వాడు. మార్టిమర్ని చూసి పనిలో పని వీణ్ణి టపా కట్టించేద్దామనుకుంటాడు. మార్టిమర్ పీకకి ఇప్పుడు నలుగుర్ పిచ్చాళ్ళు.

ఈ ఆదరా బాదరా లో మధ్య ఎలేన్ వచ్చి నన్ను పట్టించుకోవా అని అడగడం.

ఇలాంటి పిచ్చి గోల నుంచి మార్టిమర్, ఎలేన్లు ఎలా బైట పడతారనేది మిగతా (నవ్వులు పండే) కధ. కారీ గ్రాంట్ కొంచెం అతిగా నటించినా, సన్నివేశాలు సంభాషణల బలం వల్ల నెట్టుకొచ్చేస్తాడు. ఎలెన్ లా నటించిన ప్రిసిల్లా లేన్ చాలా ముద్దుముద్డు గా కనిపిస్తుంది - ఒక వివాహదేషిని పడగొట్టాలంటే కొంతైనా ముద్దులొలకాలి కదా? పిన్నులు గా నటించిన నటీమణులిద్దరూ అదరకొట్టేస్తారు - వాళ్ళ మాటలన్నీ నవ్వు తెప్పించేవే. టెడి వెర్రి కూడా నవ్వు తెప్పిస్తుంది. ఒక సారి పక్కవాడు తుమ్మగానే “హుమ్, మాకు జలుబు చేస్తోందనుకుంటా” అని వాడు అనే వైనం, తాను రూస్వెల్టుననే భ్రమా, తద్వారా పక్కవారికి వాడు ఇచ్చే సలహాలు, సంబంధిత సంభాషణలూ నవ్వు తెప్పించక మానవు.

వడగళ్ళు పడ్డట్టు టపటపమంటూ ఒకదాని తర్వాత ఒకటి, చమత్కారపు చెణుకులు చెవిన పడుతుంటేనే అర్ధమవుతుంది, ఇదో మాంఛి నాటికనుంచే చేయబడిన సినీ సంకలనమని. ఇప్పటికి ఐదారు, సార్లు చూకాననుకుంటా - అయినప్పటికీ ఎప్పుడైనా కేబుల్ లో వస్తే మళ్ళి టీవీకి అతుక్కుపోతా.

And then they fell asleep...

Have you had the experience of seeing someone doze off to sleep when you are giving a talk or someone smirking (the way in which you cannot figure whether they like it or they are just suppressing their laughter) when you are singing? I have and let me tell you, it does not feel good. As soon as I spot someone with drooping eyelids or necks - I know I am doing a bad job. I know they no longer find my talk interesting or the song entertaining. I used to brood about these incidents for long, long after.

But things changed after our daughter entered our lives. The other day I was talking to Giri about my research and she dozed off happily listening to me - that made me very happy!!! Now whenever I sing a lullaby, I expect her to smile and whenever I talk for long, I pray that she sleeps (Well she is 6 months now and quite a handful, I want some time-off :).

Just the other day I was thinking how ironic this is - earlier I wouldn't want anyone sleeping during my lectures and now I want my daughter to sleep when I lecture (Giri). :-)

Well, things definitely change after a baby, don't they?

బలైపోయిన ఒక పేరు

పేర్లలో రకాల గురించి ఇదివరకు చెప్పినప్పుడు అందులో తమిళనాట కొన్ని తెలుగు పేర్లెలా దెబ్బతింటాయో రాసాను కదా? అలాంటిదే కానీ కొంచెం రివర్స్ లో జరిగిన విషయమిది.

తమిళంలో త కి, ద కి రాయడంలో తేడాలేకపోవడంవల్ల వాళ్ళు పలకడం కూడా త కి, ద కి మధ్య తేలిపోతున్నట్టు పలుకుతారు. అప్పట్లో నేను పనిచేస్తున్న కార్యాలయంలో బాలాజి కోదండపాణి అని ఒక తమిళుడు ఉండేవాడు.వాడు తన పేరుని ఇంగ్లీషులో బాలాజి కోతండపాణి (Balaji Kothandapani) అని రాసేవాడు. అది చదివిన మా గుంపులో హింది మాట్లాడే కొందరు వాణ్ణి, 'బాలాజి కో ఠండా పాని' (బాలజి కి చల్లని నీరు), అని పిలిచేవారు. నాకు నవ్వాగేది కాదు.

ఏకఛత్రాధిపత్యానికి తెర

ఏడాది పాటు ఈ సాలెగూటిని గొడవ చప్పుడు లేకుండా పాలించుకుంటున్న నన్ను ఈ రోజు నా ప్రియమైన ఇతర సగం "నా సౌజన్యంతో రాసానని టపాలు రాసే కంటే నన్నే రాయనివ్వచ్చు కదా?" అని అడిగింది/సణిగింది. ఒకే టపా కదా అలా రాసింది అని, కాదనలేక, 'నువ్వు రాస్తానంటే నేనొద్దంటానా' అన్నాను. దాని పర్యవసానంగా ఈ బ్లాగుకి విచ్చేస్తోంది ఒక కొత్త అతిధి అధికారిణి, సౌజన్య.

సౌజన్య, నీకు స్వాగతం!!

Akira's Seven Samurai

Movie buffs don't need an introduction to Seven Samurai, the movie that inspired countless Westerns - spaghetti, curry and other types that possibly exist. We Indians know this movie as the one that inspired Sholay (alongside "Once upon a time in the west").

I think there isn't a point comparing Seven Samurai and Sholay, apart from the basic 'bandits vs villagers' theme there isn't much of 'apples-to-apples' here (See it that way, there is much other than the family killing scene and faintly familiar musical score that's common between 'Once upon a time in the west' and Sholay too) . I want to point out one big difference though. While Sholay had a fear-inspiring villian who had classics for lines, the bandits in Seven Samurai are practically faceless. Their menacing presence is felt through out the movie, you slide to your seat's edge many-a-time anticipating their murderous strike - Kurosawa does take care of that excellently - but it is just the undercurrent of fear and suspense for a large part not their presence that keeps you on your toes.

The movie practically swims with important characters, many of them critical to the story. It is to Kurosawa's credit that the screen doesn't get cluttered with 'me-too' caricatures even though there is plenty to tell and a plethora of characters to show(case). He is known to have prepared dossiers on each character detailing backgrounds, dressing styles, habits and mannerisms minutely and that effort shows. You know you can't take it all in one viewing, especially when you have to deal with a welcome bother called suspense.

Pardon my digression here, but when on the topic of how things can get muddled if you have too many characters at hand, look no further than Raj Kumar Santoshi's tribute to Seven Samurai, China Gate. Story wise, this one is much closer to Seven Samurai than Sholay. Execution wise, well that's another story all together. For a movie made with such grandeur, the only thing I can recall today is Urmila's item song 'Chumma Chumma". That tells you how disastrous the movie was. Of course, you don't need comparisons with Raj Kumar Santoshi's China Gate to understand the greatness of Seven Samurai, but it definitely offers you a perspective on why a master director is required to pull off with elan, an epical story. End of digression!

One of the best things about Seven Samurai is the detail laid out for viewers before the real action begins. We know the village boundaries, the fortifications, possible breaches, the layout of battle ground - all that's needed to enjoy a good fight. And what an enjoyment it is! Given the excellent dossier-driven characterization, we get to know our heroes and their strengths very well. And then, there is the 'scoreboard' type 'fallen headcount of bandits' the lead Samurai Kambei maintains, which makes the fight even more gripping.

The class differences between farmers and samurai are brought to fore in many sequences. The farmers initially treat samurai as paid sentinels, nothing more - they do warm up later, but there are always aware of the 'double-edged swords' they are handling. For instance, a villager chops his daughter's beautiful hair, so that she doesn't appear an eyeful to the Samurai..Other villagers hide their (already hidden) rice from Samurai and feed them only barley for many days.

The sequences where Kambei, the first samurai recruits others are very interesting. So are the ones that give us tidbits about their backgrounds. Since the proposition doesn't involve money or fame, he has to look for those who do not mind adversities for the sake of doing the right thing. Kambei says in the end to another Samurai 'we too lost this battle, the villagers are the only victors' - this line underlines the kind of deal the Samurai bravely walked into.

Some details about Samurai (and some villagers) emerge as if Kurosawa is giving us brownies for staying glued to the seats; not that he has to dangle brownies, but he does it all the same. And that give you a feeling of watching a movie with layers of suspense. For instance, You don't understand Kikuchiyo's character completely till the very end.

Takashi Shimura, Toshiro Mifune, the grand old man of the village (very much like our dear old AK Hangal - ఇద్దరి పాత్రలకి ఎక్కడా పోలిక లేదనుకోండి) and the villager with perennially pathetic face (who also makes an appearance in Ikiru) - without an exception everyone performs superbly. The setting, especially the village looks very real much like our Sholay's Ramgarh.

Ultimately, you have to give it to Kurosawa for his strong script, attention to detail and flawless execution (well, almost!). Strongly recommended for multiple viewings.

Another bolt from the blue

ఇది నా అనుభవం కాదు, నా ప్రియమైన ఇతర సగానిది. తను PhD కోసం చదువుతోంది. ఎందరో ఇప్పటివరుకు ‘ఉద్యోగానికి చెడి పి ఎచ్ డి’ అని జాలి చూపించిన సంఘటనలున్నాయట. కాని వాటన్నిటిలోనూ కేకుని కైగొనేది (one that takes the cake) ఒకటుంది.

తన స్నేహితురాలిని కలవడానికి వెళ్ళినప్పుడు అక్కడ ఇంకొకామె కలిసింది. పరిచయాలు అయిపోయిన తర్వాత వాళ్ళ సంభాషణ..

(ఇస: ఇతర సగం; ఇస్నే: స్నేహితురాలు; ఇస్నేస్నే: స్నేహితురాలి స్నేహితురాలు)

ఇస్నేస్నే: నేను తను ఒకే కంపెనీ లో పనిచేస్తాము. నువ్వేమిచేస్తున్నావు?

ఇస: PhD కోసం చదువుతున్నాను

ఇస్నేస్నే: (జాలి ఆవహించిన మొహంతో) అయ్యో ఎక్కడా ఉద్యోగం దొరకలేదన్నమాట!

ఇస్నే: (మొహమాటం ఆవహించిన మొహంతో) అయ్యయ్యో అలా కాదు, తాను ఇష్టపడే చేస్తోంది.

ఇస్నేస్నే: (జాలి తగ్గక) అవునా, నేనర్ధం చేసుకోగలనులే.

ఇస, ఇస్నే: (మొహమాటము, లోలోపల నవ్వు, పైకి అవ్వాక్కు!!)

అలవోక సినీ పృఛ్ఛకం (Random cine quiz) - 3

మొదటి పృఛ్ఛకానికి dosanara, రెండవ పృఛ్ఛకానికి రవి, solarflare, సౌమ్య సరైన సమాధానలు రాసారు.

ఇదిగో ఇంకో ప్రశ్న.

ప్రసిధ్ధి పొందిని ఓ హింది చిత్రంలో తల్లీ-కొడుకులులాగ నటించిన క, ఖ, నిజ జీవితంలో భార్యభర్తలు. వాళ్ళిద్దరి కొడుకు గ కూడా సినీ రంగంలో మంచి పేరు సంపాదించుకున్నాడు. క పెళ్ళికి ముంది ఇంకో పేరున్న నటుడు, దర్శకుడు, నిర్మాత చ తో చాలా చిత్రాలలో నటించింది. చ చిత్రాలకి సాధారణంగా జ, ఝ లు సంగీతం సమకూర్చేవారు. వారిలో జ హైదరాబాదు వాడవ్వడం వల్ల (చాల హిట్టైన) ఒక పాట పల్లవిలో (ప అనే చిత్రంలోనిది) రెండు తెలుగు పదాల ప్రయోగం చేయించాడు. రెండు పదాలూ ట, ఠ అనుకుందాం.

ఇంతికీ ఈ హల్లులంతా ఎవరు, ఏమిటి?

Unconventional gift ideas

Babies R us or Toys R us used to be our haunts to pick up toys or gift cards whenever we had to buy something for The Baby or gift something to babies of our friends. We had the 'same old same old' feeling everytime we entered those stores - stacks on stacks of toys, games and stuff, all within hands reach, but still we spent a lot of time to find ones that we thought would entertain and also gave some మెదడు ఎడం భాగానికి మేత.

All the same, there wasn't much we did about it - till last weekend. That's when we decided to raid a Border's store to make good of a 20% discount coupon we received after signing-up for a free customer account. And then we realized they carry some very good gift options for babies/kids at throw-away prices. Some of the books, playthings for babies were available for as less as $4.99, some knocked as much as 80% off the list price. Border's struck me as deal-seeker's haven.

Give it a try next time you have to pick a gift, you might find something good that doesn't hurt your చేజోలె too bad.